Vreemgegaan en nu een SOA, ik zit er doorheen…

14-02-2018 14:05 6

Max (22) 14-02-2018 14:05

Hallo,

Afgelopen donderdag heb ik 1 van de grootste fouten ooit in mijn leven gemaakt. Al bijna 2 jaar ben ik vrij gelukkig in mijn relatie. Het enige wat ik toch wel echt lastig heb blijven vinden is het gebrek aan seks. Ik ben zelf een 27 jarige jongen en mijn vriend is 60 (ja 33 jaar is veel, maar bij ons werkt het). Zijn libido is dan ook verklaarbaar lager dan het mijne. Er gaan soms maanden zonder seks voorbij…

Ik heb het daar echt lastig mee soms. We praten er wel eens over, maar een echte oplossing hebben we nog niet kunnen vinden. Toen ik donderdagavond wat had gedronken was de nood voor seks echt superhoog bij mij. Hij was voor werk weg en ik had de dagen ervoor en zelfs die dag al (meerdere malen) de hand aan mijzelf geslagen. In een opwelling besloot ik voor het eerst in mijn leven bullchat eens te openen. Het was de bedoeling alleen maar te kijken en misschien wat te praten, maarja…

Ik raakte daar op een gegeven moment in gesprek met iemand en er was een verbijsterend goede klik. Hij was lief voor me, niet opdringerig en alles klopte gewoon. De drankjes die ik er in had zitten, hadden mijn barrières uitgeschakeld en voordat ik het wist besloten we om elkaar te ontmoeten.

In die nacht heb ik de zo seks gehad waar ik al tijden naar snakte, een eenmalig ding, geen diepe emotionele band en de zekerheid elkaar nooit meer te zien. Het was opzich al een fout dat ik ben vreemdgegaan die avond, maar ik had hier nog mee kunnen leven en dit bespreekbaar kunnen maken met mijn vriend. Dan had ik alleen niet 2 catastrofale fouten moeten maken…

In de stress van het moment heb ik niet gevraagd naar een condoom en niet aan de man gevraagd of hij (een verhoogde kans op) SOA’s had. Vrijwel meteen na de seks merkte hij bloed op bij me. Hij zette me onder de douche en uiteindelijk zijn we zelfs doorgegaan.
Een dag later ontdekte ik afscheiding bij mezelf en een dag daarna kreeg ik een keelontsteking. Ik besefte dat ik hieruit met 99% zekerheid kon opmaken dat ik een SOA te pakken had. In eerste instantie sloeg ik mezelf voor de kop. Maar er echt bij stil staan lukte me nog niet. Ik maakte een afspraak bij de huisarts (ook voor een slijmbeursontsteking aan mijn elleboog die ik spontaan 2 dagen na de one night stand kreeg). Die startte me meteen aan antibiotica voor gonorroe of chlamydia, maar vermeldde wel dat hij toch nog even contact zou opnemen met de GGD voor mij.

Vandaag ben ik teruggebeld, ik moet morgen naar de SOA poli voor een preventieve Hepatitis behandeling en een HIV test, daar zij menen dat ik een hoog risico heb genomen voor het oplopen van deze ziektes. Ik ben zo verschrikkelijk bang dat ik seropositief blijk te zijn, ik weet niets van die man waar ik die nacht seks mee heb gehad. Maar alles wijst erop dat hij een verhoogd risico op die ziektes heeft.

Ik heb gehoord dat je pas na 3 maanden zeker weet of je het wel of niet hebt. Sommige mensen werden 1 keer in de maand getest en de eerste twee keer kwam de test negatief terug, maar de derde keer dan toch positief. Ik houd zielsveel van mijn vriend, maar ik durf het hem gewoon echt niet te vertellen. We zijn beiden depressief aangelegd en beiden zitten we niet in een positieve periode. Ik ben bang dat dit verstrekkende gevolgen gaat hebben en misschien wel zover dat hij zichzelf iets aandoet. Als de uitslag positief blijkt te zijn vind ik dat ik sowieso de verplichting heb het te vertellen en dat zal ik dan ook doen. Maar ik weet niet of ik de moed en de kracht heb iets (hem) kapot te maken zonder dat het echt moet. Alleen het vreemdgaan had ik nog kunnen uitleggen en hij had het dan nog kunnen begrijpen, daar hij weet hoe moeilijk het gebrek aan seks voor mij kan zijn. Hij had het nog steeds niet leuk gevonden en dat weet en begrijp ik. Maar als ik er nu ook nog bij moet vertellen dat ik een levenslange ziekte heb opgelopen dan stortten onze beider werelden ineen vrees ik…

Ik ga hier echt op voorhand al kapot van en ik schaam me zeer diep. Daarnaast wordt ik er ontzettend depressief en kwaad van dat die ene onwaarschijnlijk domme foit die ik maak, misschien wel zo hard gestraft wordt. Eerlijk gezegd zie ik het ook niet echt meer zitten. Niet dan ik mezelf van het leven zou beroven, maar ik voel me gewoon echt diep dieptriest en in en in slecht.

Met dit bericht wil ik graag mensen bereiken en waarschuwen hoe simpel het kan zijn. Ook wil ik gewoon mijn ei kwijt en stiekem hoop ik ook nog wat advies of een goed gesprek te krijgen, zonder dat mensen mij de grond in boren (ook al vind ik dat begrijpelijk en ook wel terecht)

Groetjes Max.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

  • Anne. 15-02-2018 12:16
    Hoi! Jeejtje wat zit je in een benarde positie.. Ok vreemdgaan is niet netjes, maar daar ben je jezelf ook bewust van. Maar, ik snap jou drang naar een keer echt goede sex wél! En dat heeft niks te maken met geneuzel dat je niet van he partner houd. Nee,je bent jong en had al meerdere dagen die ene kriebel door je lichaam gieren. Afijn, je zal nu bij de soa poli zijn. Ik heb verder geen adviezen voor je, maar ik hoop voor je dat alles goed voor je uitpakt. En dat je deze nare ellende achter je kan laten. Dikke knuffel van Anne.
  • Max 15-02-2018 14:12
    Hoi Anne Dankjewel voor je reactie, fijn dat je ook vergeeflijk bent hierin! Ik zit inderdaad op het moment bij de soapoli. Waarschijnlijk zal ik in ieder geval gonorroe hebben en ik heb nu ook mijn eerste hep b vaccinatie gekregen. Net de uitslag van de sneltest gehad, deze is voor nu negatief. Helaas geen uitsluitsel, na 3 maanden is het pas met zekerheid te zeggen. Aan de ene kant wil ik het heel graag aan mijn vriend vertellen, maar aan de andere kant ben ik zo bang. Ik zou liever hebben dat hij kwaad zou worden, maar ik durf bijna met zekerheid te zeggen dat hij intens verdrietig zal zijn. Ik gun hem dit totaal niet en ik ben bang dat onze relatie misschien stuk loopt. Ik heb alles aan mijzelf te danken natuurlijk, maar het is nooit de bedoeling geweest om ons te breken. Ik ben ontzettend moed aan het verzamelen maar ik ben gewoon zo bang. Binnenkort geven we een feestje en ik zou het vreselijk vinden dat we dit af moeten blazen omdat we uit elkaar gaan ofzo. Hij is al in een depressieve fase en mijn angst is dat dit te hard binnenkomt voor hem...
  • Eagle 15-02-2018 15:24
    Normaal gesproken zou ik zeggen, "Wie zijn billen heeft verbrand...", maar daar schiet je bijzonder weinig mee op en je beseft duidelijk zelf al dat je een behoorlijke stommiteit hebt begaan. Mijn advies: Wacht eerst de uitslag van de tests af. Voor hetzelfde zijn die (hopelijk) negatief en kun je opgelucht ademhalen. Of je je vriend dan nog van het vreemdgaan wil vertellen, moet je zelf uitmaken, maar misschien moet je hem dat verdriet in dat geval besparen. Hij zal het er alleen maar moeilijker door krijgen en waarom zou je hem dan straffen? Jouw schuldgevoel is ook voor jou al straf genoeg. Mocht je wel positief blijken te zijn, besef dan in de eerste plaats dat een HIV besmetting al jarenlang geen doodvonnis meer is en dat je met medicijnen en een gezonde(re) levensstijl best een normaal leven kunt hebben. Maar in dat geval moet je inderdaad wel je vriend inlichten. Jullie mogen dan niet veel seks hebben, één keer is al genoeg, zoals je inmiddels hardhandig hebt geleerd. En als hij zich laat testen en hij blijkt ook positief te zijn, kan hij tenminste ook de nodige medicijnen nemen. Het enige wat ik niet kan voorspellen is wat het zal doen met jullie relatie, ook al denk ik dat je wel duidelijk moet maken dat jij je lesje nu wel hebt geleerd en dit soort risico's vast niet nog een keer gaat nemen. De rest ligt aan hem en wat hij voor je voelt. Dat is een zure appel waar je door zult moeten bijten. Als het zover zou moeten komen... Al met al een heleboel "Als...dan" zaken die misschien helemaal niet aan de orde zijn. Dat hoop ik oprecht voor je. Sterkte met alles enne...de volgende keer gewoon weer kiezen voor óf je linker- óf je rechterhand.
  • Anne. 19-02-2018 09:12
    Hi Max! Hoe is het nu met je? Heb je al de uitslag van de goeneroetest? En hoe sta je zelf er nu in? Heb je het voor nu een klein beetje achter je kunnen laten? Of heb je het toch al met je partner besproken? Ik hoop dat je terug reageerd. Groetjes Anne.
  • Max 20-02-2018 21:01
    Hallo Anne en Eagle! Allereerst bedankt voor de reacties, ik had het even nodig. Mijn hart luchten en een normale reactie erop terugkrijgen. Positief danwel negatief, dat was mij om het even. Tegen alle verwachtingen in blijk ik geen enkele SOA te hebben. HIV is nog steeds niet definitief van de baan, maar de kans is wel iets afgenomen nu ik geen andere SOA blijk te hebben. Wel is er een bacterie aangetroffen die een infectie veroorzaakt zal hebben. Dit zou gekomen kunnen zijn door de zeep/shampoo/douchegel waar ik mij toen mee gewassen heb. Wat dat betreft ben ik natuurlijk super opgelucht. Uiteindelijk heb ik het hoge woord er ook uitgegooid tegenover mijn vriend. Hij was er in eerste instantie aardig ondersteboven van. Verdrietig, teleurgesteld, een klein beetje boos en vooral een aanslag op zijn al aanwezige minderwaardigheidscomplex. Na er wat tijd overheen gegaan is om het te laten zakken, er over na te denken en bezinken, begreep hij het ook wel redelijk. Waarom ik het deed dan. We gaan niet uit elkaar, maar we zijn er ook nog niet helemaal uit. Hij vind het moeilijk om mij complete vrijheid te geven (om het zo maar te verwoorden). Wat hij daar het moeilijkste aan vind is het gevoel van tekortkoming aan zijn kant. Dit kan ik ook heel goed begrijpen en ik heb ook helemaal geen behoefte om elke week mijn gram ergens anders te halen ofzo. Maar ik heb wel aangegeven dat dit natuurlijk wel een aardige opbouw heeft gehad. Dat ik gewoon heel moeilijk vind om zulke lange periodes geen seks te hebben. Het blijft een lastig ding... Over drie maanden ga ik wederom een HIV test af laten nemen en dan hoop ik dit debacle achter ons te kunnen laten. Dat we er over een tijdje met een semi-glimlach aan terig kunnen denken, maar dat het in ieder geval geen zeer meer doet. De twee gezichten van hoop... Groetjes
  • Bull 25-04-2018 06:45
    Wees een beetje lief voor jezelf .. er is altijd een verhoogd risico op soa’s bij gays .. het is gebeurd. Je kunt de tijd niet terug draaien. Houd hoop op een goede afloop. Mocht het wel mis zijn, er zijn goede medicijnen tegen deze ziekte. Je hebt een fout gemaakt. Een hele domme fout. Maar goed, leer ervan. En wees eerlijk tegen je vriend. Hij kan toch zelf ook begrijpen dat dit soort dingen gebeuren bij 33 jaar leeftijdsverschil en nauwelijks fysiek contact ..