We hebben goede hoop dat het allemaal wel meevalt.
Wat die collega betreft: we werken allebei via een (ander) detacheringsbureau. Ik ken haar projectleider van haar bureau inmiddels ook aardig en heb een gesprek met hem over de situatie aangevraagd.
Ik heb haar zelf niet aangesproken, omdat ik op dat moment té labiel was om het fatsoenlijk te houden. De kans dat ik iets zou zeggen wat ik niet kan verantwoorden, was me té groot. Ik zou er mijn baan door kunnen verliezen en dat wilde ik niet riskeren.
Haar leidinggevende nam het eerst voor haar op (hoort hij ergens ook te doen, dus dat begreep ik nog wel), maar nadat ik de hele situatie had uitgelegd, snapte hij wel dat er iets aan gedaan moest worden, ook voor haar bestwil. Een volgende collega bij wie ze zoiets uithaalt, pikt het misschien nog veel minder en dan heeft ze een echt probleem.
Hij heeft na ons gesprek ruim een uur met haar alleen gesproken. Ik heb geen idee wat hij heeft gezegd en dat hoef ik ook niet te weten. Maar sindsdien heeft ze in ieder geval geen domme op lompe opmerkingen gemaakt waar ik bij was en dat is voorlopig voor mij voldoende.
Ze heeft nu vakantie. Volgende week heb ik een weekje welverdiende vakantie. Als mijn batterijen weer opgeladen zijn en mijn moeder ook weer wat meer energie krijgt, komt het allemaal wel goed met ons.
Tot de volgende aanvaring, maar daar ga ik me nu nog niet druk over maken…
Nogmaals bedankt allemaal en een dikke knuffel (één extra voor mijn maatje Rainbow, die altijd voor mij opkomt) van Eagle XOXO
]]>Allereerst ongelooflijk veel sterkte voor jou en je familir ik hoop dat de behandelingen zijn werk gaan doen.
Over de situatie die zich recent heeft voorgedaan.
Dit kan absoluut niet. Zwaar ongepast om dit zo kenbaar te maken.
Ook hier kan je haar zelf op aanspreken vanuit je eigen gevoel.
Dit heeft de grootste prio om opgelost te worden
Probeer eerst 1op1 met haar erover in gesprek te gaan.
Werkt het niet dan kan je er voor kiezen om een collega erbij te betrekken die kan bemiddelen hierin.
Alleen is dat niet het meest ideale.
Heeft dit geen effect zou zeker naar de ledinggevende toegaan om dit gezamenlijk te bespreken.
Het gaat immers ten kostte van je werk en de sfeer.
Ook zal dit altijd tussen jullie in blijven staan
Veel succes en sterkte
]]>Natuurlijk doet ze dit om jou te kwetsen.
En nu moet mij toch wat van het hart Eagle.
Want we kennen elkaar ondertussen al een tijdje, en ik kan wel zeggen dat jij een intiligente vrouw bent die prima uit haar woorden kan komen, humor heeft en zich enorm netjes kan verwoorden omdat je een flinke woordenschat hebt.
Ik zelf heb erg veel respect voor jou.
Maar ik begrijp echt niet waarom je deze vaardigheden op je werk niet laat zien als iemand je als een hond behandeld.
Dit had al veel eerder uitgesproken moeten worden, wat er dan al speelt.
Zij heeft altijd al raar tegen je gedaan.
Wat kan de reden zijn vraagteken
Ik heb geen vraagteken anders had ik die hier wel neergezet.
Ik vind dat je het niet hoeft te pikken, je weet dat iedereen weet van je moeder en jou en iedereen heeft hier respect voor behalve die egoistische trut.
Dat pik je toch niet vraagteken en een aantal uitroeptekens.
En zon poppetje met stoom uit zijn oren en een rood hoofd.
Je bent verbaal genoeg om dat mens er van langs te geven en ik kijk dan ook uit naar je volgende topic waarin je in geuren en kleuren beschrijft hoe ze uitbarste in huilen en weg rende en nooit meer terug kwam.
Ik vind echt dat je haar er van langs moet geven.
Respectloos die grapjes over kanker
tot ze er zelf mee te maken krijgt… dat gun je niemand maar kennelijk is haar inlevingsvermogen niet zo best.
en die dure hubbys hoeft helemaal niet waar te zijn.
Ik heb ook een dure hobby namelijk shoppen.
Pas als jij het voor jezelf opneemt dan gaat ze respect voor je tonen.
Nog 1x een grap over kanker en jij zegt er eens heel duidelijk wat van.
Waar iedereen bij is.
confronteer haar en vraag haar waarom ze het doet.
Kijk haar recht aan en houd je vooral niet in.
Dus…
KOM VOOR JEZELF OP:: JE BENT GEEN STOEPTEGEL.
muts.
xxxxxxxxx Rainbow
Wat betreft die collega; ik zou rustig in de ik-vorm jouw gevoel uitleggen wat die kanker-grappen met jou doen en dat je het fijn zou vinden dat ze er mee stopt.
Gebeurd dat niet, dan kan je altijd nog met de vertrouwenspersoon of leidinggevende over hebben.
Je hebt al stress genoeg !
Ik wens je kracht en sterkte.
]]>