Ik blokkeer hem.

Heel lang had ik hem niet meer gezien. Sinds mijn gevolgde op-leiding niet meer. En toen … ik op een avond eens hem opzocht op facebook, toen vond ik hem opnieuw. Grappig. En ik stuurde hem een vriendschapsverzoek. Die werd aangenomen en we gingen met elkaar online praten. Niks aan de hand zou je zo zeg-gen. Maar dat ging naar verloop van tijd toch anders.

De eerste keer gingen we afspreken bij de Hema voor een ontbijt. En ik trakteerde hem. Een leuke ochtend gehad, daar niet van.

Op een keer nodigde hij me uit om een paar dagen bij hem te komen logeren. Ik nam de uitnodiging aan. We wonen nogal ver uit elkaar dus was logeren een juiste beslissing. Nou meneer had niks in huis. Hij wilde alleen dingen doen die geen centen kosten. Als hij zin had in koffie dan moesten we koffie gaan drin-ken in een supermarkt. Dat is voor een keer niet zo erg maar ja. Dat werd dan drie keer per dag en dan kocht hij ook niks. Ik vond dat beschamend maar zei er niks van. Ontbijt was er niet. Er werd goedkoop buiten de deur gegeten. Warm eten? Er was alleen thee in huis en het warm eten was een instant soepje waar wat gekookt water over heen was gedaan. Ik had speciaal voor hem pannenkoeken meegenomen die ik zelf gebakken had. Maar die vond hij te vet en die gooide hij waar ik bij was in de prullenbak. Ik vond het na drie dagen prettig dat ik weer naar huis kon gaan. Maar nu komt het. Toen ik haar terug uitnodigde en ik wel koffie zette en een koek voor zette, at hij dat met smaak op. Ook het warm eten (oke het was een blik bami met ei omdat hij voor mij ook niet gekookt had) werd door hem met smaak opgegeten. Frisdrank en zo ook. Maar toen ik de tv open deed omdat we al veel had gepraat, pakte hij met een zucht de smartphone en ging daarop zitten surfen. Ik keek mijn man boos aan en mijn dochter ook. Die begrepen heel goed dat ik genoeg van hem had. Toen ik zei dat we hem naar het treinstation zouden brengen, was hij kwaad en riep uit: “Het is nog geen acht uur in de avond en ik moet nu al weg?” Ik wilde geen stennis en liet hem blijven tot half tien. Maar tevens voelde ik me door hem in een hoek gedrongen. Mijn man en dochter had den ook genoeg van hem. Ik probeerde het nog een keer. We maakten een leuke wandeling en de sfeer leek goed. Tot dat ik me liet ontvallen dat ik er over dacht om naar een diestiste te gaan. Hij vertelde me dat hij dat ook wel voor mij kon doen. We konden dan online praten en hij kon dan de begeleiding gaan doen. Dat zag ik niet zo zitten. Goed, hij zou de kwaliteiten wel hebben, maar ik gunde hem eigenlijk niet dat hij via mijn zorg verzekeraar van me zou kunnen profiteren. Bij mij de buik rond eten en als ik daar kwam, dan was er niet eens koffie in huis? Of een frisdrank? Nee dat wilde ik niet. Ook niet omdat ik denk dat kennissen en vrienden geen materiele banden moeten heb-ben. Wat denk je? Meneer viel woest tegen me uit. Ik kreeg een boze blik van hem. Eerst voelde ik me daar ongemakkelijk on-der, maar toen hij vervolgens bleef mokken, kon ik er inwendig wel om lachen. Hij bracht me later naar station en wilde niet bij me blijven om op de trein te wachten. Eenmaal thuis vertelde ik mijn man en dochter wat er gebeurd was. En ik voegde er aan toe dat ik me niet langer door hem onder druk wilde laten zetten. Hij was de hele dag al erg verbitterd geweest. Hij klaagde over kennissen van wie hij nooit meer wat hoorde. Wat ik best snapte. Hij wilde per week rondkomen van twintig euro? Ja dan heb je weinig aan een ander die langskomt te bieden, dat snap ik. Maar om je dan bij een ander niks aan eten en drinken te ontzeggen, dat vond ik nogal dubbel. Hij dronk bij mij wel koffie, bier en fris. Hij at bij mij wel warm eten en een toetje. Kortom, nu ben ik blij dat hij zich zo gedroeg want nu heb ik voor mijn gevoel het recht hem te blokkeren op mijn facebook. Er zullen meer mensen zijn die er voor kiezen of die moeten kiezen voor een sober leven, echter zullen die het er dan ook zo van nemen bij een ander qua eten en drinken? Zullen die ook zuchten nadat je de hele middag gesproken hebt met elkaar als je dan een tv programma op zet? Ik weet het niet niet. Maar ik ben er he le maal klaar mee.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

  • jengel 15-07-2019 17:58
    ik zou zo ver mogelijk uit zijn buurt blijven. En ik vind het knap dat je het al zolang met hem heb vol gehouden. Bij de eerste keer 1 nacht logeren was ik al weg gegaan. Als jij je niet prettig voelt bij hem, hoef jij je niet verplicht te voelen om contact te houden. Blokeer hem en zoek geen contact meer, mocht hij toch contact opnemen dan kan je zeggen dat "je het leuk heb gehad" (om aardig te blijven, niet omdat je dat ook zo vind) ,Maar niet meer de behoefte heb om het contact verder voort te zetten.
  • Eagle 15-07-2019 19:06
    Lekker laten gaan, zo'n profiteur. Ook al heb je niet zo veel geld, je kunt ook op veel andere manieren gastvrij zijn. Een vriendin van mij heeft ook maar een klein uitkerinkje, dus ik weet dat ik geen luxe maaltijden of iets dergelijks moet verwachten. Maar ze doet wel altijd haar uiterste best om iets lekkers op tafel te zetten. Eenvoudige dingen, maar wel goed te eten. En geen frisdrank, maar aanmaaklimonade. Ook wel lekker. En vaak zelfgemaakte, creatieve cadeautjes. Dus dan heb je niks te klagen. Jouw vriend is daarentegen gewoon een vrek. Lekker laten gaan dus.