Ieder z’n keuze.
Persoonlijk heb ik een enorme kinderwens, maar door omstandigheden mag ik mezelf nog steeds geen “mama” noemen. Ik kan dus best boos worden op meiden die “zomaar” zwanger worden en het dan ook “zomaar” weg laten halen. Dan heb ik het over de jonge meisjes, die soms gewoon op een piemel lijken te vallen en -oeps- zwanger zijn. Of als ik zie dat van die Tokkie-figuren (mag ik dat zeggen?) het ene kind na het andere baren. Ja, dan ben ik boos. Jaloers. Whatever.

Maar ik snap de overweging in dit geval. Egoïstisch… geen idee. Is het krijgen van een kind sowieso al niet egoïstisch? Die vraag stel ik mezelf vaak: waarom zou je een kind willen laten opgroeien in zo’n rotwereld. Wij willen dat kind, wil dat kind het zelf ook wel?

Nee… doe wat je hart je ingeeft. Ik ben van mening dat ook zo’n beslissing een impact op je gaat hebben. Je doet het niet “zomaar”. Goed nadenken, beslissen en doen wat jij het beste vindt. Sterkte!

Ik heb gelukkig de keuze niet hoeven te maken,maar ik begrijp je wel. Ik heb zelf 4 kinderen,mijn vriend heeft ook een dochter en ondanks de implanon was ik toch even bang dat ik zwanger zou zijn ,mijn vriend en ik hebben er toen over gepraat , ik ben ook 39 en hij 44 , ik zal denk ik dezelfde beslissing hebben gemaakt als jij. Jullie weten wat de meest verstandige keuze is ,voor jullie zelf ,voor het ongeboren kindje en jullie opgroeiende kinderen. Mensen zullen altijd oordelen,maar probeer dat naast je neer te leggen,de pijn en het verdriet van zo’n zware beslissing is al erg genoeg.

Veel sterkte

Vreemde uitdrukking.
Maar ik begrijp dat een kindje dat waarschijnlijk geen overlevingskansen heeft, maar beter niet voldragen kan worden. Dat zou de reden moeten zijn, niet omdat er geen plaats is voor een zorgenkind.