Goed dat je het even laat rusten, het is idd nog maar kort geleden dat je je moeder verloor.. dat vergat ik even, bij mij was het echt járen later.

Wil nog wel zeggen dat je altijd het beste kan doen wat goed voelt voor jezelf. Ik geloof persoonlijk niet in mediums, wel op onderbuikgevoel. Je eigen onderbuikgevoel; niet van een medium die daar geld aan verdient. Maar je hebt al een besluit genomen: verstandig besluit imho.
Heel veel sterkte, het verlies van je moeder, huis leegruimen, je vader wennen op z’n nieuwe plekje..
Dat alles is voor jou ook niet niks!
Doe rustig aan en zorg goed voor jezelf!

Nogmaals dank jullie wel voor het meedenken.

Maar ook waar ze werkte, hoe vrouwen vlak na de oorlog niet veel in te brengen hadden op kantoor en ook hoe ze de toekomst voor zich zag.
Dat deed me goed, het is heel anders gelopen maar ik weet nu wel dat haar dromen en plannen uit een goed hart kwamen. Het leven zelf gooide roet in het eten.

Ik zeg: lezen en als je je er niet prettig bij voelt: wegleggen. Niet weggooien! Ik heb er geen spijt van gehad, schrok wel van bepaalde zaken en leerde er veel van. Ook mijn ouders opgroeiden en leefden.

Hier heb ik ze nog ergens staan, wilde ze nog eens lezen maar ik kom er niet aan toe. Kennelijk weet ik eigenlijk genoeg. Ik zou haar nog wel een hele dikke knuffel willen geven en vragen waarom ze nooit vertelde over vroeger.
Mijn vader idem dito, hij heeft zoveel voor zich gehouden om mij te beschermen. Of omdat hij er niet over kón praten.

Wie weet zien we elkaar ooit weer, dan wil ik vragen of bepaalde vermoedens die ik heb waar zijn. Want dat is de andere kant van de medaille: je kan ook vage hints naar gebeurtenissen lezen waar je niks mee kan.
Niet vragen ‘wat bedoelde je daarmee’. Je moet goed bedenken dat je het moet doen met wat ze opschreef.

Nog één opmerking: als ze niet had gewild dat iemand het zou lezen had ze het vast in reepjes gescheurd ipv zorgvuldig bewaard… ik heb zelf dingen geschreven die ik heb weggegooid omdat ik niet wilde dat iemand het ooit onder ogen zou krijgen.

Tenslotte: het briefgeheim vervalt bij overlijden voor ons gewone stervelingen, bij een koning oid duurt het mss wat langer. Je mag het lezen; ik heb dat toen uitgezocht want ik twijfelde ook of ik dit wel mocht doen.
Het antwoord van de notaris: ja, dat mag en als ze absoluut niet had gewild dat je het las had ze dat erop moeten schrijven (alleen te lezen door mijn man, J. Jansen bv) of: vernietigen na mijn overlijden.
Wie weet heeft ze het expres laten liggen voor jullie, mocht je je ooit eens afvragen hoe je moeder was als puber…

Ik hoop dat je -als je het wil lezen uiteraard- er rijker van wordt en je moeder nog beter leert kennen ook al is ze niet meer bij je.. en nog vragen kan stellen aan je vader.
Ook niet onbelangrijk als je bepaalde zaken niet kan rijmen. Ik had graag een paar brieven van mijn vader gelezen ook, er ging een wereld voor me open en ik begreep zoveel beter hoe ze zijn opgegroeid. En hoe de dagelijkse gang van zaken was voor hen.
Ik hoop dat je hier wat aan hebt, je bent NIET aan het snuffelen in zaken die je niks aangaan; zo voelt het een beetje, bij jou ook begrijp ik dat goed?
Wat je ook doet, ik hoop dat het goed voor je uitpakt.
En later lezen kan ook altijd nog… het is echt aan jou!