Man gevoelens andere vrouw

Mijn man heeft gevoelens voor een andere vrouw. Hij heeft het me verteld. Hij heeft geen fysiek contact gehad en is dat ook niet van plan. Hij wil een andere baan zoeken zodat hij geen contact meer met haar heeft. Ik raadde hem af dit te doen omdat hij in deze k*t tijd op zoek zou moeten zijn naar een andere baan. Ik heb het gevoel dat hij altijd aan haar denkt. Gisteren trof ik hem huilend in de slaapkamer aan en hij zei dat hij wil dat het gevoel ophoudt en dat hij zich schuldig voelt elke keer dat hij het warm krijgt als ze elkaar zien. Toch wil ik niet dat hij zijn baan opzegt. We hebben twee kinderen, zijn inkomen is meer dan het mijne. Hij zal eerst een baan moeten zoeken met hetzelfde salaris. Aan de andere kant vind ik vooral dat hij niet zo gek moet doen en dat gevoel gewoon negeren. Ze kunnen vrienden zijn, met elkaar praten, waarom daarvoor je baan opzeggen. Negeer die gevoelens gewoon. Soms lijkt het alsof mijn man een vrouw is. Sentimenteel. Gevoelens komen en gaan om daarvoor je baan op te zeggen, ik denk dat het echt ver gaat. Hij vermaakt zich daar al meer dan 6 jaar. Hij blijft vragen of ik boos op hem ben. Ik ben niet boos want het is niet raar om een ​​gevoel voor iemand te krijgen. Waar ik wel boos over kan worden, is dat hij er zo vol van is. Hij begint steeds gesprekken daarover. Dat hij niet weet wat hij moet doen om te zorgen dat zijn gevoel stopt. Hij vertelde me dat hij communicatie met mij mist omdat ik een beetje nuchter kan overkomen en blijkbaar mist hij dus iets van mij. Ik denk dat ik heel goed heb gereageerd op zijn gevoelens voor iemand anders. Het kan gebeuren, stap er overheen. Zo makkelijk vindt hij het niet. Begrijp niet wat hij van me verwacht. Jullie?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

  • Karin 31-03-2021 13:32
    Jeetje ik schrik hiervan! Hoe je over je man praat, het feit dat hij smoorverliefd is op een ander en daar met jou niet over kan praten. Je praat zelfs wat neerbuigend imho. Dit bv: "Soms lijkt het alsof mijn man een vrouw is. Sentimenteel. Gevoelens komen en gaan....." En: "Ik ben niet boos want het is niet raar om een ​​gevoel voor iemand te krijgen. Waar ik wel boos over kan worden, is dat hij er zo vol van is. Hij begint steeds gesprekken daarover." En dan begrijp je niet wat hij van je verwacht? Wat denk je van een teken van jouw kant dat je nog van hem houdt, dat het je wat kan schelen als hij hoteldebotel is -wie weet hoe lang al- van een andere vrouw die hij nog vaker ziet dan jou ws. Je lijkt het vooral vervelend te vinden, het doet je geen verdriet. Geen angst dat hij bij je weggaat, niets althans zo komt het op mij over. (hoe zou het op hem overkomen..) Alsof je tegen hem zegt bijna: 'je gaat je gang maar zolang ik en de kinderen er geen last van hebben'. Ik zou het vreselijk vinden en me afvragen of hij echt niet allang intiem is met haar. Hoe jullie seksleven is weet ik niet maar als dat ook erg achteruit gegaan is zou ik m'n hart vasthouden. Wat als hij zo emotioneel is omdat hij liever met haar verdergaat maar ook zijn gezin niet kwijt wil? Hoopt dat er nog liefde is? Zoals je nu tegen hem doet noem ik de kat op het spek binden.. Jij snauwt hem af dat hij niet zo tuttig moet doen vóór hij naar haar vertrekt. Een keer een borrel op het werk, jij die zo koel doet en zij die mss allang weet dat jij het niet erg vindt... Hou je eigenlijk nog van hem of hou je meer van zijn salarisstrookje, en als je van hem houdt vertel je hem dat ook? Als je niet van hem houdt moet je er rekening mee houden dat hij zelf de knoop doorhakt en met haar verder gaat. Hoe oud zijn je kinderen? Wat nou als hij wacht tot ze oud genoeg zijn om los van jou contact met hen te houden. Sorry maar ik snap niet hoe je zo onverschillig kan zijn als je man al langere tijd stapel is op een ander. Ga eens bij jezelf na hoe je het zou vinden als hij zijn spullen pakt en vertrekt (los van de financiën). En vertel hem dat. Als je hem eigenlijk niet echt zou missen maar ook als je wereld in zou storten als hij met haar verder wil..
  • Beverly 31-03-2021 16:30
    In deze ben ik het eens met Karin. Ben jij altijd zo koeltjes? Interesseert het je wel? Hij is je man, niet je geldverstrekker! Hij wil niet vreemdgaan en dat siert hem, maar jij toont minachting in plaats van respect. God zeg, een vent die zóveel van zijn gezin houdt dat hij er alles aan doet om dwars tegen zijn gevoel in te gaan, die zou je niet nog verder de vernieling in moeten helpen. Ga dus vooral zo door; drijf hem nog maar verder van je af, recht in de armen van die ander (of nog een ander, totdat hij iemand heeft gevonden die geen ijsprinses is). Helaas alleen dat hij dan wel zo'n goedzak is dat je alsnog het door jou blijkbaar zo belangrijke geld in de vorm van alimentatie zal krijgen.
  • Karin 31-03-2021 23:21
    Wat mankeer je als je jezelf 'Bah wat een vies wijf zeg' noemt? Alsjeblieft. Zeg het voor mijn part tegen je spiegel, of leg uit waarom je zoiets doet. Ik durf gewoon naam en leeftijd te noemen, ook als ik denk: dit gaat lang niet iedereen waarderen. Maar andere kant van de medaille is wel dat ik alles wat ik hier zeg ook in iemands gezicht zou durven zeggen. Ook als het bot is, of onaardig. Soms help je mensen meer met een schop onder hun kont imho. En dan mag iedereen denken: zucht... heb je die Karin weer. Andere kant van het verhaal is wel: als ik iets zeg meen ik het ook, als ik er domweg niets nuttigs over te zeggen heb laat ik het voor wat het is. Ga niet vertellen wat je nog kan doen als je huwelijk niet ok is maar je toch bij je man of vrouw wil blijven; die wens heb ik nooit gehad. Daarom ben ik ooit gescheiden. Als iemand dan ook zegt: ik ben 40 en wil eigenlijk een nieuwe start maar ik durf niet goed kan ik me daarin verplaatsen. Been there, done that. Kan wel vertellen hoe ik erop terugkijk en of het een goede keus was achteraf bezien.. en dan nog is het MIJN verhaal, kan voor een ander anders uitpakken. Potje schelden heeft weinig meerwaarde. Van iemand die zichzelf 'Bah wat een vies wijf' noemt zou ik nog geen dropje aanpakken; laat staan advies verpakt in een scheldpartij. Hou daar toch mee op, of zet iig de voornaam die in je paspoort staat ervoor. Wel zo duidelijk. Iedereen mag van mij weten wat mijn voornaam en leeftijd is; kan je ook meteen denken: wat zij zegt sla ik even over. Prima, graag zelfs. Doe ik ook als er onzin-namen staan... zonde van m'n tijd. Of zie ik iets over het hoofd? Ps: ik vul ook altijd mijn eigen email-adres in: ik vind het wel fijn als de redactie kan zien of een andere Karin flauwekul zit te posten onder mijn naam. Kan best, er zijn meer Karin's in de wereld dat weet ik. Maar 'een vies wijf bah' weet mijn mailadres niet: vind ik toch fijn mocht iemand echt waanzin uitkramen met mijn naam en leeftijd.. ;-)