Oh lieve Anne, wat kan ik je gevoel goed begrijpen. Zowel het spijt hebben van de keuze voor de nieuwe woning, als de dingen waar je je nu aan stoort. Ik zou me ook storen aan een gehorig huis, rumoerige buurt (alhoewel als de mensen wel aardig zijn voelt het toch net wat minder erg vind ik zelf vaak). Denk dus dat je gevoel gerechtvaardigd is en ik vind echt niet dat je klaagt. Zelf heb ik heel recent de sleutel gekregen van mijn nieuwe huurwoning en eerlijk? Toen ik er weer was viel het heel erg tegen. Terwijl ik eigenlijk eerst op slag verliefd was op het huisje en de ligging. Maar nu is het toch wel allemaal heel erg klein, onpraktisch, beetje rare huurbaas etc. Dus eigenlijk een beetje in shock. Gelukkig is het een huurwoning en zou ik weer kunnen vertrekken (na een jaar), maar dat is natuurlijk niet waarom je het hebt gedaan.
Ik zou je willen adviseren om toch idd in die tijdelijkheid te denken, ook voor jullie koophuis. Als je jezelf een beetje onthecht aan de situatie dan heeft het minder grip op je. Probeer uit te zoomen, dan wordt het wat minder belangrijk. Jullie hebben al besloten weg te gaan, dus je woont hier nu nog tijdelijk. Niet meer dan dat. Probeer kracht te putten uit de wetenschap dat eigenlijk alle andere huizen waar je woonde wél als thuis voelden, zelfs dat piepkleine huurhuisje. Dus de kans is supergroot dat een volgende huis ook weer goed zal voelen!
]]>