Toxische moeder?

15-09-2020 15:13 2

Eva (29) 15-09-2020 15:13

Hoi Iedereen,

Rond de feestdagen heb ik hier een post gemaakt over hoe mijn moeder loog dat mijn vader haar mishandelde na de scheiding. Ik heb toen erg goed advies gekregen en het is een hele tijd beter gegaan, waarvoor dank!

Nu de laatste tijd gaat het weer minder. Vandaar een nieuwe post… Hopende dat jullie mij nogmaals kunnen helpen.

Mijn moeder en ik werken voor hetzelfde bedrijf (noem het een soort familiebedrijf?) Ik werk er nu sinds 2 jaar, zij is 2 jaar geleden na 7 jaar ziekte ook terug aan het werk gegaan daar en we zijn dus ongeveer gelijktijdig gestart.

Initieel ging alles erg goed, verassend genoeg konden we werk en prive heel mooi gescheiden houden en werkte we heel goed samen.

Maar sinds de coronacrisis zijn we natuurlijk een tijdje moeten dicht gaan. Na de heropening had het bedrijf natuurlijk wat verliezen geleden en sinds de heropening zijn niet alle werknemers direct terug aan de slag gekunnen. Ze hadden de keuze gemaakt om mij terug te laten komen en haar niet. Dit omdat zij maar part-time werkt en ik fulltime. Als ze haar laten terug komen en mij niet zouden er immers dagen zijn dat er niemand was voor onze job!

Ze was teleurgesteld en dat begrijp ik! Ze begon vaker en vaker te huilen. Ik geef ook heel eerlijk toe ik ben geen hoog empatisch persoon en vind het vaak heel moeilijk om rond iemand te zijn die huilt. Dan voel ik me ongemakkelijk en weet ik net wat doen. Maar goed dat is mijn probleem waar ik probeer aan te werken!

Nu de laatste tijd word het wel giftiger. We wonen redelijk dicht bij elkaar en ik probeer toch om de twee dagen even binnen te springen anders klaagt ze dat ze vereenzaamt. En gezien een handvol zelfmoord pogingen in mijn jeugd wil ik dat liever niet op mijn geweten.

Maar als ik tegenwoordig langskom krijg ik dus vanalles rond mijn hoofd geslingerd. Waarom ik zo hard werk om haar functie (en die van andere collega’s die ook nog niet konden terug starten) op te vangen want dat weerhoud haar ervan terug te komen werken. Als ik zeg dat ik de stress niet meer aankan (wat niet zo is) mag ze immers terugkomen in haar hoofd. (Wat wederom niet zo is)

Ik mocht niets meer vertellen over mijn dag op het werk want dat was ongevoelig naar haar toe en het feit dat ik niet wou liegen over de druk getuigde van geen loyaliteit naar mijn moeder toe. Dit terwijl ze goed genoeg weet dat ik op het punt sta gepromoveerd te worden en dus net mezelf moet bewijzen!

Na lang gesprek met iemand uit mijn vrienden groep ben ik met mijn verantwoordelijke gaan praten. Zij wees me er immers op dat als dit een andere collega was die niet mijn moeder was ik dit gedrag niet zou pikken.

Achteraf gezien was dit misschien niet de slimste keuze maar het zat me toen heel erg hoog. Ik kreeg elke dag om mijn hoofd geslingerd dat haar eenzaamheid en het feit dat ze financieel niet toekomt mijn schuld was.

Gevolg: nu heeft ze het over een andere boeg gegooid. Er word niet meer gesproken over de job in prive sfeer maar nu krijg ik andere dingen naar mijn hoofd. Ze nodigde me vandaag bijvoorbeeld uit om bij haar een vieruurtje te eten maar ik kreeg dan wel om mijn hoofd dat ik zo dik was geworden en zo nooit een man zou vinden.

(Even background: Ik heb sinds anderhalf jaar een relatie van 12 jaar achter de rug en ben nog steeds even de tijd aan het nemen om mezelf terug te ontdekken en gewoon lekker op mijn werk te focussen iets wat haar enorm irriteert want haar eigen zelfwaarde hangt van haar relatie af)

Ik kreeg nu de ene giftige opmerking na de andere, over mijn kledingstijl , over mijn gewicht, over mijn haar. Onlangs zij ze zelf dat ze zich schaamt om met mij gezien te worden gezien mijn huidziekte… (die enorm goed meevalt)

Ik weet dat het een fase is en dat ze gewoon boos en verdrietig is maar ik word er helemaal gek van. En als ik afstand van haar neem (wat ik al wel eens doe) betert het weer even maar uiteindelijk hervalt ze in dit gedrag.

Volledig met haar breken zie ik niet zitten. Ik ken mezelf dan voel ik me te schuldig. En als ik haar er over aanspreek en zeg dat dit soort opmerkingen mijn storen of zelfs kwetsen krijg ik als antwoord:”Iemand moet eerlijk met je zijn”

…. Enig advies?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

  • Karin 15-09-2020 20:51
    Dan breek je niet voorgoed met haar maar tot jan. of febr. anders zit je met kerst weer met het gezeur. Zeg gewoon: je bent vervelend; iemand moet eerlijk met je zijn en ik ben ff helemaal klaar met je gejammer en je kritiek. Dág mam. En dan ook gewoon laten gaarkoken. Echt, zulke mensen worden heus niet opeens aardig als je tóch wel komt ook als ze helemaal niet leuk is. Je bent niet haar psych.. en zij heeft het recht niet je af te fikken ipv je te steunen nadat je relatie over is. Hou je poot stijf, anders ben je over 3 maanden weer terug met een nieuw dieptepunt. Sterkte, ga leuke dingen doen om de 2 dagen naar je moeder is ook veeeeeel te veel.
  • Loes 16-09-2020 07:37
    Jeetje wat erg dat je moeder gewoon jaloers op jou is en door rot opmerkingen je mee sleurt in het negatieve. Negatieve mensen kunnen je welzijn en je welbevinden flink aantasten. Negatieve mensen laten je met een naar en ellendig gevoel achter. Maak geen contact met negatieve mensen, zoek ze niet op, ga niet naar hun verjaardagen, bel of app ze niet, reageer niet op facebook berichten, kortom: reageer niet op negatieve mensen! Geef ze geen enkele gelegenheid meer om jou te overladen met hun negativiteit, zodat jij je ellendig voelt. Besef dat jij geen enkele verplichting hebt om met negatieve mensen om te gaan die je ellendig en uitgeput maken en alle energie bij je uitzuigen. Maarja jij voelt je eigenlijk zo te lezen dat je wel een beetje noodgedwongen contact met haar aan moet gaan, bang dat als ze iets raars gaat doen dat het dan jou schuld is. Besef goed dat het nooit jou schuld is. Ze heeft jou gewoon in de macht.Voel je dat haar negativiteit macht heeft over je heeft en dat haar negatieve gedrag je eigen stemming negatief beinvloed? Houd het dan kort! Korter dan kort! Kort, informatief en vriendelijk en ga weer verder met je leven. Komt ze met een heel verhaal? Schut haar af met een smoesje: dat je naar de wc moet, of een afspraak hebt en zeg veel vaker “nee” tegen haar. Of verander zo snel mogelijk van onderwerp door zoiets te zeggen als: “Wat vervelend! Zeg, heb jij gister nog die nieuwe film/documentaire gezien?” Of houd ze een spiegel voor:” Wat vervelend! En wat ga je er aan doen?” Als het om je uiterlijk gaat dan het gesprek afkappen en geen discussie aan gaan.Je bent haar geen enkele verklaring schuldig, nee is nee. Probeer goed te onthouden dat je nooit enkele discussie aan gaat met haar,vermijd het om haar de les te lezen, geef haar geen ongevraagd advies, geef haar geen enkele verklaring waarom je niet kan, nee is nee. Ga niet in op haar opmerkingen zoals over je gewicht of kleding.Ga haar niet uitleggen dat ze eigenlijk niet Negativiteit is een sterke emotie dat al het goede om ons heen wegzuigt. Negatief zijn en negatief denken is besmettelijk. Negatief besmet niet alleen jou, maar de hele omgeving van deze negatieve persoon. Hoe meer aandacht jij geeft aan het negatieve, hoe meer het negatieve je in je macht krijgt. Je moeder is hier kampioenen in: al haar ellende en negativiteit leggen ze op jouw schouder neer zodat jij je zo moe voelt na ieder contact. Het komt omdat jij meegesleurd wordt met het negatieve van je moeder. Het komt omdat negativiteit een sterke emotie is. Door keuzes te maken geef jij je grens aan. Wat is je grens als je met haar omgaat? DENK OM.JEZELF