Verliefd op de speltherapeut van mijn kind? Of wat is dit?
Ik ben gelukkig getrouwd. Ons kind krijgt speltherapie. Bij de kennismaking bij de speltherapeut hadden mijn man en ik vraagtekens.
Het was een gezette man van zo’n 45 jaar oud.Hij kwam pasief over. Echter was hij super leuk in zijn benadering naar ons kind toe. Ons kind staat nergens voor open maar vroeg gelijk aan hem wanneer mag ik weer komen?
Hij geeft speltherapie aan een groepje kinderen. Als je het leuk vindt mag je kijken. Echter ik doe dat nooit want mijn kind gaat zich dan anders gedragen. In de wachtruimte komt de speltherapeut na afloop in 80% van de gevallen altijd naar de ouders die daar zitten Meestal zit ik er maar met max 2 anderen.
Hij is altijd positief in zijn benadering.
Hij is altijd open naar mij toe en ik voel een soort chemie. Ik weet van hem hoe zijn vrouw heet en zijn kinderen en wat zijn hobby is. Hij onthoud alles wat ik vertel. Zo leuk!
Hij reageert gelijk als ik whatsapp en stuurt dan meestal een foto terug van hoe goed bijvoorbeeld mijn kind kon klimmen.
Nu merk ik als hij in de wachtkamer zich meer richt op een andere moeder dan op mij dat ik er van baal. Heel kinderachtig maarja…Ik heb het idee dat hij met de anderen helemaal niet whatsapp want ik heb ook zijn prive nummer.
Ik denk constant aan hem. Ik heb het gevoel dat ik speciaal voor hem ben Ik heb dat gevoel in ieder geval naar hem. Als ik niet getrouwd was dan wist ik het wel…Ook al is hij niet aantrekelijk.Het is puur fysiek alhoewel… Ik mis hem en denk constant aan hem.Het vreet energie. Als ik het zo inschat is de speltherapie bij mijn kind al lang niet meer nodig. Ik heb het gevoel dat hij denkt laat haar nog maar komen met haar kind want haar kind geniet er zo van. Toen ik corona had en wij niet konden komen toen belde hij mij best vaak met zijn prive nummer . Om te vragen hoe het ging en al wist wanneer wij weer konden komen. Ik voel dat er meer is tussen ons alleen ik kan hem niet echt peilen. Hij is ook aardig naar mijn man toe maar die belt of whatsapp hij nooit.
Hij blijft aan de ene kant zakelijk maar aan
de andere kant totaal niet naar mij toe.Dan zwaait hij bijvoorbeeld als we met ouders weg lopen nog even naar mij met zijn mooie lach. Ik weet niet hoe het moet als de speltherapie stopt want ik ga hem heel erg missen en dat gemis gevoel ga ik niet trekken.
Sorry voor mijn nederlands. Ik kom uit Italië en woon nog maar sinds mijn studie in Nederland.
Heeft iemand ook zoiets meegemaakt?
Wat moet ik doen? Ik droom over hem en denk elke dag aan hem. Maar mijn huwelijk met Erik zet ik er niet voor op het spel maar toch voelt L.. als een belangrijk onderdeel van mijn leven. Ookal zie ik hem maar 1x per week.
-
Zucht...nee, er is niets soeciaals tussen jullie. Ja, hij zwaait waarschijnlijk niet alleen en speciaal naar jou. Nee, je bent niet de enige voor wie hij belangstelling heeft. Hij is er voor je kind, niet voor jou. Jij zou er moeten zijn voor je kind, niet voor hem. Het is naïef en kinderachtig om hier meer van te maken dan het is. Enne, als je zoon de therapie niet meer nodig heeft, zou je dan niet eens plaatsmaken voor eenkind dat dat wél nodig heeft en nu dus onnodig lang op een eachtlijst staat? Je eigen zoon misbruiken omdat mama een oogje heeft op de therapeut? Zielig. Je hebt inderdaad zelf therapie nodig, maar dan van een andere soort. -
Ik herken het wel een beetje. Ik had vroeger ook heel lang een crush op iemand. Eigenlijk heerst daar een taboe op. Want als je er open over bent dan merk je dat het voor velen herkenbaar is. Chemie is iets magisch dus als je chemie voelt dan is dat er. Heb je wel eens van een tweelingziel gehoord? -
Ik ben het totaal niet eens met die JEANNIE! Het lijkt er op dat zij haar eigen frustraties hier op het forum altijd even kwijt moet. Als je kind naar speltherapie doet etc dan geef je wel om je kind. Ik denk anders dat je hem er niet heen liet gaan. Je kent zelf je kind het beste en weet heus wel of je kind speltherapie nog nodig heeft. Mijn dochter lieten ze ook extra naar iets heen gaan. Gewoon omdat ze zagen dat het haar zo goed deed. Het was niet nodig maar voor haar extra boots zelfvertrouwen mocht ze de periode mee afsluiten met de rest. Kortom volg in alles gewoon je gevoel. -
'@Simone; begrijpend lezen is ladtig hè, ik weet het. Doe maar even diep ademhalen... weer kalm? Mooi. Dan nu: "Als ik het zo inschat is de speltherapie bij mijn kind al lang niet meer nodig." Gabriella's woorden, niet de mijne. Kortom, ze weet verdomde goed dat de therapie nergens meer goed voor is. Dan ga je gewoon alleen voor jezelf omdat je geilt op de therapeut. Zielig. En nogmaals, jouw kind houdt onnodig een plek bezet waar een ander kind om zit te springen. Het spijt me (of nee, eigenlijk niet), maar als je je kind zo misbruikt, dan is er iets echt scheef in je hoofd. -
Ik denk dat je gevoel een soort houden van is. Ik heb ook meerdere mensen waar ik wat meer voor voel. Zo hou ik van mijn familie maar het is weer andere soort dan mijn liefdesgevoel naar mijn vriend toe. En voor mijn BFF heb ik weer andere soort gevoelens. Ik denk en sms bijvoorbeeld elke dag met haar. Als je je zo verbonden voelt met die man dan kan je misschien proberen om buiten de speltherapie af te spreken. Als je toch zeker weet dat je huwelijk er niet voor op het spel zet dan kan het misschien een hele goede vriend worden. Mijn kamergenootje (vrouw) zwijmelde ook helemaal weg bij een jongen. De spanning was tussen hun te snijden toch wilde hij trouw blijven aan zijn vriendin (daar is inmiddels de relatie mee uit). Ze zijn hele goede vrienden geworden en het voelt als een broer/zus relatie. -
Ben het eens met Jeannie, en wel hierom: ik ben moeder, toen mijn oudste 2 jaar was ging hij 2 middagen p.w. naar een peuterspeelzaal. Begon in de zomer, ik had heerlijk mijn handen vrij die middagen. Op een terrasje in de winkelstraat om de hoek zag ik een vriendin van vroeger, we dronken wat en hadden zoveel lol: volgende keer weer! Na een paar middagen moest vriendin vroeg weg en de ober bood me nog iets te drinken aan. Ik was thuis met niets anders dan vermoeidheid en zorgen bezig, werken en een man die er ook bijna doorheen zat, er speelde nare dingen op de achtergrond. Goed, ober praatte met me, vertelde dat hij dit er voor de lol bij deed: hij deed een moeilijke studie, bijna afgestudeerd. Ik dacht: goh, nog een slimmerd ook en opeens sloeg de vonk over. Ook niet mijn type; hij vroeg ook sinds die tijd: ben je er dinsdag weer? (ook overdekt terras dus..) Ik was gevleid en voelde me ook verliefd worden. Mijn oplossing, ook ik wilde absoluut mijn huwelijk niet in gevaar brengen was: hem radicaal uit de weg gaan. Voortaan naar een ander terrasje. Uit het oog, uit het hart. Dit was niet eerlijk tgo mijn man. Stel dat hij liep te flirten met een serveerster ergens... En ik wist ook dat ik voor ons gezin koos. De eerste vrije middagen vond ik het moeilijk om niet te gaan en na een paar weken verdween hij weer naar de achtergrond.. nu snap ik niet wat ik toen in hem zag. Of eigenlijk wel: de ontspannen, vriendelijke sfeer, de aandacht, weer eens als Vrouw gezien worden ipv Moeder van .... Mijn advies: Ga hem uit de weg, speltherapie is klaar. Werk aan je huwelijk, ga samen iets leuks doen met of zonder kind. En o ja: twinsouls, tweelingzielen, soulmates, waarzegsters en kaartlezers zijn verzinsels van mensen die lust/liefde op het eerste gezicht mee hebben gemaakt en zoeken een excuus waarom ze geen weerstand konden bieden tegen die leuke man of vrouw.... waar ze mee vreemd zijn gegaan. Hogere Machten aan het werk hahaha. Gek dat ze nooit levenslang bij elkaar blijven dan, die tweelingzielen... Ga door met je leven en echt, je bent hem zó weer vergeten. -
'@JEANNE jij hebt een groot probleem met jezelf. @ ELLEN ik denk ook dat meer mensen wel zoiets hebben meegrmaakt rlmaar erover zwijgen. @Merel bedankt voor je reactie. @ Wijsneus ik heb erg veel aan je advies gehad.Zo herkenbaar wat je schreef. Wat heb ik gedaan? - Ik heb aangegeven of speltherapie nog wel nodig was. Hij gaf aan dat hij net een lijstje had gemaakt (liet inderdaad een lijst zien met 3 namen er op). Hij vertelde dat hij nog een mail stuurde want dat hij als afsluiting voor de herfstvakantie gelijk afscheid ging nemen van deze kinderen en dan iets wilde gaan doen als groep. Iets samen doen met Erik komt gewoon niet uit. Hij is binnenkort al weer naar het buitenland voor zijn werk. Ik zou mijn energie proberen meer op hem te richten. De speltherapeut zie ik nog maar 2-3 keer. Onze band is sterk dus ik ga hem heus wel een keer een appje sturen als mijn kind iets bijzonders doet maar daar blijft het i.d.d. bij. -
Jij bent degene die haar eigen kind inzet als een soort lokaas omdat je als getrouwde vrouw geilt op een getrouwde vent, masr ik heb een probleem. Nou goed dan, dan denk je dat. Dan blijf je maar appjes sturen totdat je zoon het huis uitgaat. Dan blijf je de zakenreizen van je man (je weet wel, die vent die nog wel eens in dat bed naast je ligt) maar als excuus gebruiken voor je puberale puppieliefde. Jammer wel dat je waarschijnlijk nooit hier over een paar jaar terugkomt om nog eens te lezen hoe ontzettend kinderachtig een vrouw van 46 kan zijn. -
Als man kan ik zeggen dat hij wel iets voor je voelt. Ik gaf vrouwen die ikzelf leuk of aantrekkelijk vond, ook altijd dat extra beetje aandacht. Omdat ik ze subtiel wilde laten weten dat ik ze leuk vind. Of eigenlijk om zelf gezien te worden door deze vrouw. Verliefdheid is iets heel moois en werkt als een verslaving. Je wil het fijne gevoel hebben en houden. Maar is het het waard? Ben je gelukkig met je thuissituatie? Is er thuis nog liefde? Als je deze vragen beantwoord met 'ja', leg je focus dan weer op je thuis en de liefde die daar voor je is. Wamt het pure fysieke met deze vlam kan heel fijn zijn. Maar ook tijdelijk. En daarmee ook je hele leven overhoop gooien. Ik hoop dat je uit kan vinden wat voor jou het beste is. Succes.