Hoe krijg ik hem aan het opvoeden?
Hans en ik hebben drie kinderen: Jolijn (15), Haroen (13) en Jiska (9). In het begin verdeelden we de zorgtaken, maar in de loop der jaren is het zo gegroeid dat ik ‘thuis’ de boel regel. Hoewel het de bedoeling was dat ik ooit weer fulltime zou gaan werken, is dat er nooit van gekomen. Ik werk twee dagen in de week en de andere dagen heb ik het druk met moeder zijn en het huishouden. Dat is prima, alleen heb ik er steeds meer moeite mee dat ik ook de enige opvoeder lijk te zijn. Hans laat het maken van beslissingen op dat vlak maar al te graag aan mij over. Hij is ‘de pretouder’ en ik de boeman. Als er ingegrepen moet worden, kijkt Hans met een hulpeloze blik naar mij. Dan regel ik het maar weer, maar ik word daar vervolgens door de kinderen op aangekeken. Haroen heeft me eens drie dagen genegeerd, omdat hij het niet eens was met een straf, terwijl Hans die avond wel gezellig met hem Studio Sport zat te kijken! Ik voelde me toen zo eenzaam. Ook Jolijn, puber met een grote P, heeft er een handje van om leuk te doen met haar vader en mij tegelijkertijd triomfantelijk aan te kijken. Hans gaat daarin mee, maar ik wil dat hij juist meer achter mij staat. Hoe krijg ik Hans zover dat hij zich meer inzet bij de opvoeding? Jantien (41)
-
Neem me niet kwalijk hoor maar wat er bij jou gebeurd kan écht niet. Het wordt hoog tijd voor een goed gesprek met deze slappe vader en echtgenoot die jou enorm in je hemd laat staan. Jullie worden door de kinderen tegen elkaar uitgespeeld en je man faciliteert dat. Straks zijn ze groter en dan wordt het erg moeilijk om ze goed op de rails te houden. Ik wens je succes sterke mama!! -
Niet om lullig te doen, maar heb je het daar zelf niet een beetje naar gemaakt? Waarom wil je nu ineens je mond opentrekken, terwijl jullie al 15 jaar ouders zijn? Het zal nu niet meevallen om je man nog zijn verantwoordelijkheid als vader te laten nemen. Ik zou eens beginnen met een heel goed gesprek. Zonder de kinderen, uiteraard. Stel samen huisregels op die voor iedereen gelden en spreek je man er gerust op aan als hij zich er niet aan houdt of als hij de kinderen er niet op wijst. En blijf dat volhouden, anders zit je er over een paar maanden weer met dezelfde kwestie. -
De opvoeding zit er nu zo ongeveer op. Wat je nu oogst is lang geleden geplant. Ga meer werken. Waarom ben jij de boeman gaan spelen? Waarom laat je dit gebeuren, zoon heeft straf en je man zegt: laat gáán dat mens, sport op tv. Wat doe je dan behalve je rot voelen? Je kan zeggen: jij hebt straf, naar je kamer. Zal doodeng zijn voor de kinderen dus zeg hem dat je je niet langer door hem laat vernederen. Alsof je een extra kind hebt.. Vind je hem nog wel leuk als echtgenoot? Seks met iemand die je net belachelijk heeft gemaakt tgo je eigen kind... zou er geen zin in hebben. Heel snel nieuwe regels opstellen of uit elkaar gaan. Met wat voor zieke ideeën gaan die pubers de wijde wereld in? Vrouwen zijn slaafjes waar je alleen maar om kan lachen. Je zoon leer je vrouwen te minachten. Je dochters dat je mannen niet tegenspreekt. Of ze denken: ik wil nooit zoals mijn moeder leven en gaan juist de andere kant op. Kijken op je neer. Doen ze al, jij bent degene die moet veranderen!! Hij kijkt zo hulpeloos.. werkelijk? Ik moet er bijna om lachen ware het niet dat er drie kinderen naar de knoppen gaan in dit verhaal.. hebben ze op school ook maling aan vrouwen? Vraag het me af, hopelijk hebben ze wel door dat jij niet als andere vrouwen bent. Zoals een buurjongetje wel zegt hier: mijn moeder is gewoon dommer dan mijn vader, naar haar hoeft niemand te luisteren. Ik ook niet, ik ga studeren zij doet de was en ruimt op. Slimme vrouwen gaan studeren, als ik een vriendin krijg wil ik een domme mooie, geen slimme. Die zeuren zo... Erg hè? Dat moet je toch niet willen. Doe er iets aan!! -
lees dat zinnetje nog eens door: als er ingegrepen moet worden kijkt Hans met hulpeloze blik naar mij. Ja en? Jij smelt dan en grijpt in, Hans blij want hij blijft dan wel de leuke ouder. Is hij zo'n slapjanus dat hij geen orde kan handhaven? Nou dan is hij beslist geen leidinggevende. En waarom zou je niet fulltime kunnen gaan werken? Iedereen gaat wat in het huishouden doen, ja ook die slapjanus van een echtgenoot. Dus niet meehelpen maar doen. En als hij dan zielig gaat kijken van 'hoe moet dit' laat hem maar lekker hannesen. Zoek het maar uit en dat moet jij ook doen als hij moet ingrijpen bij de kinderen. Dan zeg jij: los het maar op ik heb andere dingen te doen. Ga maar eerst even met je slapjanus goed praten en laat je niet ompraten als hij zegt 'jij bent daar beter in dan ik'. En ook hij moet zich aan die straf gaan houden dus niet doodleuk iets met het kind doen, eigenlijk is het toch heel simpel, vind je ook niet? Dus hup, ga praten en houd je eraan en die echtgenoot van je ook.