Heel veel stellen komen hier goed uit. Het gebeurd vaak maar er word vaak uit schaamte niet over gepraat. Toen k me openstelde naar vriendinnen bleek dat ze het bijna allemaal ook hebben meegemaakt. Het komt goed. Blijf geloven in jezelf en jullie!! Ben niet te streng voor jezelf.
]]>Wij zijn in relatie therapie gegaan. Dat heeft veel geholpen. Dat heeft ons laten inzien dat controleren niet werkt. Dat geeft juist geen vertrouwen. Dat voed het.
Relatie therapie heeft er ook voor gezorgd dat de angsten een stuk meer naar beneden zijn gegaan bij mijn partner. En dat we dichter naar elkaar zijn gegroeid.
De relatie therapeut zei dat het een heel goed teken is als je met elkaar blijft praten.
Schrijf iets voor hem op vanuit je hart en geef dat aan hem. Dan kan hij het lezen op het moment dat hij verlatingsangst heeft.
Het duurde bij ons 3 a 4 maanden. Waarvan het 2 maanden echt zo hectisch was dat ik niet wist of we eruit kwamen. Maar relatie therapie heeft ons daaruit geholpen. Met die persoon als bemiddeling ertussen is heel fijn. Die geeft je ook opdrachten mee.
Mijn man kreeg de opdracht ‘Je mag je angst voelen maar er niet uit handelen’ (Dus niet controleren maar puur voelen wat het met je doet)
En ik kreeg de opdracht ‘je mag wel voelen dat je partner het moeilijk heeft maar je mag niet uit schuldgevoel handelen’ (dus bv als ik wegging hem appen Of foto sturen om hem gerust te stellen)
Ook kregen we de opdracht om uit te spreken wanneer we het niet konden opbrengen om te praten.
Dat soort opdrachten
Nu gaat het weer goed en word er weinig over gesproken. Laat hem merken dat je je op hem bent. Blijf toenadering zoeken. Maar geef hem ook ruimte. En vertrouw erop dat het goed komt. Jullie kunnen hier doorheen komen. Spreek vertrouwen uit.
Ik vind het wel drastisch dat hij geen sex met je heeft dat had ik niet. Er kwam ook drank bij kijken dat was in mijn verhaal ook niet.
Ik denk dat het vooral de drank was wat de remmen ervan af haalde.