Hij zei: dit kan ik uitleggen… maar ik liep weg

Hij stond al weken elke ochtend op hetzelfde perron.
We keken elkaar vaak even aan, maar geen van ons zei iets.
Op een dag stond hij opeens naast me en maakte een opmerking over het weer.
We raakten in gesprek, en vanaf dat moment namen we elke ochtend samen de trein.
Het klikte zo goed dat we nummers uitwisselden en ook buiten het reizen af begonnen te spreken.
Hij was charmant, grappig, en leek precies te begrijpen hoe ik me voelde.
Na een paar weken begon ik zelfs uit te kijken naar elke app die hij stuurde.
Gisteren spraken we af om samen te eten.
Toen ik het restaurant binnenkwam, zag ik hem al zitten… maar er zat ook een vrouw tegenover hem.
Hij keek geschrokken toen hij me zag, en zei alleen: “Dit kan ik uitleggen.”
Ik voelde mijn hart bonzen, zei: “Laat maar,” en liep weg.