Wat zouden jullie doen?

Deze week liep ik met mijn dochtertje uit school. Haar beste vriendin liep mee, de eerste keer dat ze elkaar weer zagen na de vakantie. Onderweg vroeg mijn dochter: “Hoe was je vakantie?”

Het meisje keek omlaag en zei zacht:
“Niet leuk… ik zat bijna de hele tijd op mijn kamer. Mijn ouders maakten vaak ruzie en vonden mij lastig. Ik kreeg eten en drinken op mijn kamer. Geen uitstapje, geen zwembadje in de tuin, helemaal niks.

Mijn hart brak.

En ik ken haar ouders best goed. Het zijn hele aardige mensen, maar altijd druk en gestrest door werk. Vorig jaar vergaten ze hun dochter wel eens op te halen. Dan nam ik haar mee, soms tot laat in de avond, terwijl mijn eigen kind al lang had moeten slapen.

En nu zit ik met een dilemma…
1.Als ik een melding maak, geeft dat nóg meer stress en misschien verandert er niks.
2.Als ik het met de ouders bespreek, ben ik bang dat de band tussen mijn dochter en haar vriendin kapot gaat. En ik durf dat ook niet zo goed. Ik heb al wel luchtig gevraagd hoe was jullie vakantie? De moeder antwoorde “prima hoor en die van jullie? En toen ik vroeg hebben jullie nog iets leuks gedaan? Was haar antwoord: met een kind en werk kom ik niet aan mijzelf toe hoor maar wij moeten gaan want ik moet nog eten kopen. Dus ontwijkend.
3. Niets doen voelt óók niet goed…

Wat zouden jullie doen?