‘Hoe krijg ik mijn moeder naar de dokter?’
Annette (35) maakt zich grote zorgen om haar moeder. Hoewel het overduidelijk is dat ze iets mankeert, blijft haar moeder ontkennen dat ze ziek is en weigert ze naar de huisarts te gaan. Hoe krijgt Annette haar zover dat ze zich toch laat onderzoeken?
-
Wat een moeilijke situatie Annette, heel veel sterkte alvast. Misschien is het wat voorbarig als ik dit denk, maar voelen jij en je vader dat ze misschien zonder jullie weten naar de huisarts of het ziekenhuis is geweest? Zo ja, kan je daar achter komen? Als dat zo is heeft ze misschien iets gehoord waar ze niks mee kan en wilt zo niet, zou ik niet de huisarts laten komen achter haar rug om, maar al jullie emoties en je liefde aan haar tonen dat het niet alleen om haar gaat, maar ook om haar gezin en dat ze dat ook naar jullie toe verplicht is om naar de huisarts te gaan. Ik zou haar geen keuze mogelijkheid geven in het gebied van gezondheid. -
Ik denk dat uw moeder een vermoeden heeft van wat ze werkelijk mankeert . Het liefste echter speelt ze struisvogelpolitiek . Gewoon omdat ze bang is om in de medische molen terecht te komen . Mede door die traumatische ervaring in het verleden is ze er nu nog niet aan toe . Ik denk dat ze uiteindelijk wel naar de dokter zal gaan . U gaf zelf al aan , dat ze dit in het verleden als het echt niet anders kon , wel deed . Zij heeft nu gewoon tijd nodig . U kan inderdaad een huisarts thuis laten langs komen , en ik kan u zo al voorspellen dat hij haar onmiddellijk in de kliniek zal laten opnemen voor verder onderzoek en eventueel een behandeling . En laat dat nu juist haar grootste angst zijn . Er zijn maar twee mogelijkheden , of u wacht af tot ze uiteindelijk zelf gaat of u grijpt nu zelf in . Dat ze dan kwaad is zal u er bij moeten nemen . Beter een tijdelijk kwade ouder of telaat zijn met een behandeling . Sterkte. -
Beste Annette, ik zou zeker contact opnemen met de huisarts. Je moeder hoeft dit niet de weten en de huisarts heeft beroepsgeheim dus ze kom het ook niet te weten. k ben het volledig met Tina eens, beter een poosje een bIoze moeder dan te laat met de behandeling. Natuurlijk hebben we alle begrip dat haar traumatische ervaring uit het verleden haar in de weg staat maar ik denk dat je en zij hier nu overheen moet stappen. Hoop dat jullie nog heel lang van elkaar kunnen genieten in goede gezondheid. Lieve groet en succes, Jo -
Hoe cru het ook klinkt, je kunt niemand dwingen om naar de arts te gaan, net zomin als je een arts kunt bellen om een onderzoek te doen bij iemand die aangeeft dat niet te willen. Ook zal geen arts jou vanwege beroepsgeheim vertellen of je moeder daar is geweest en wat er in dat geval is besproken. Je moeder is niet dement of op een andere manier handelsonbekwaam. Alleen maar koppig en al klinkt het ontzettend hard, zij en alleen zij beslist of en wanneer ze zich laat onderzoeken, net zoals zij beslists wat er gebeurt als zou blijken dat ze inderdaad een ernstige ziekte onder de leden heeft. Je kunt het nog een keer met haar bespreken, maar ik vrees dat je heel weining uit kunt richten als ze niet wil meewerken. Ik wens je in ieder geval sterkte.