30688d21 D66b 4487 9803 1072354206e5

Ruby’s zoontje zoekt geen contact met anderen

Mijn zoontje Sem is drie jaar en echt een lief kind. Hij is mijn alles. Sinds zijn geboorte ben ik thuisgebleven om er helemaal voor hem te zijn. Omdat ik altijd in zijn buurt ben, is onze band heel hecht. Hij zoekt mij altijd op. Hij houdt mijn hand vast, kruipt op schoot: hij is gewoon heel graag bij me. Het leek me een teken van een sterke band, maar de laatste tijd begin ik daar steeds meer aan te twijfelen. 

Hij komt nu op een leeftijd dat hij meer interesse zou moeten tonen in leeftijdsgenootjes. Maar als we naar de speeltuin gaan, blijft hij het liefst bij mij. Andere kinderen kijkt hij amper aan. Zelfs zijn nichtje van twee, die onlangs kwam spelen, negeerde hij. Geen gedeeld spel, hij maakte zelfs geen oogcontact toen zij wél contact met hem zocht. Eerst dacht ik: hij is verlegen of misschien moet hij wennen aan andere kinderen. Maar ik zie geen verandering. En nu vraag ik me af of dit nog wel normaal is. Of zie ik iets over het hoofd? 

Omdat ik hem wil begrijpen, sprak ik erover met vriendinnen, ook allebei moeder. De een zegt dat ik er wat mee moet doen, de ander vindt dat ik me niet druk moet maken en het tijd moet geven. Maar als er iets aan de hand is, zoals autisme of problemen met hechting, dan is het toch beter dat zo vroeg mogelijk te weten? Moet ik het nog even op zijn beloop laten of doe ik er goed aan om professionele hulp in te schakelen? Ruby (30)

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

  • Marijke 25-07-2025 10:12
    Ik denk dat het geen kwaad kan om hier eens een keer met de huidarts over te gaan praten. Geen idee of het nog te vroeg is om te testen of hij misschien een vorm van autisme heeft of nog gewoon wat verlegen is, maar als het je geruststelt, waarom zou je het dan niet navragen? Ieder kins is anders, dus de kinderen van je vriendinnen zijn geen leidraad voor hoe jouw kind zich zou moeten gedragen. Dus misschien dat een professionele mening je meer inzicht geeft. Dan kan je je ook beter richten op het helpen van je kind. En wat je ook doet, twijfel alsjeblieft niet aan jezelf, maar doe wat jou goeddunkt voor jouw kind.