Ik vond iets in de tas van mijn man wat ik niet kan plaatsen…
Sinds een paar weken doet mijn man vreemd. Hij komt later thuis, zegt dat het “druk is op werk”, maar kan nooit goed uitleggen waarmee precies. Gisteravond, toen hij onder de douche stond, wilde ik zijn werklaptop even pakken omdat ik mijn oplader kwijt was. In zijn tas vond ik iets wat daar helemaal niet hoorde te zitten: een klein doosje met een zilveren ketting erin — met de initialen “E.M.” gegraveerd.
Ik heet geen E.M.
Mijn eerste gedachte was natuurlijk: hij bedriegt me. Maar toen ik hem er voorzichtig naar vroeg (zonder te zeggen dat ik het doosje had gezien), werd hij zenuwachtig en veranderde meteen van onderwerp.
Vannacht kon ik niet slapen. Toen hij eindelijk naast me lag te snurken, ging ik stiekem op zijn telefoon. Er waren meerdere berichten van een onbekend nummer, allemaal verwijderd behalve één: “Tot morgen. Zelfde plek.”
Ik weet niet wat ik moet doen. Een deel van mij wil hem ermee confronteren, maar een ander deel is bang dat ik iets verkeerds interpreteer. Wat als het een cadeau is voor iemand die ziek is of een collega die iets moeilijks doormaakt? Of wat als hij écht iets verbergt?
Mijn hoofd draait overuren. Ik herken mezelf niet meer.ik heb zelfs overwogen hem te volgen…
Wat zouden jullie doen? Moet ik hem ermee confronteren of eerst meer bewijs zoeken?
-
Oef, wat heftig om te lezen. Ik snap heel goed dat je hoofd nu overuren draait, wat je beschrijft zou bij iedereen alarmbellen doen afgaan. Een cadeautje met een andere initialen, laat thuiskomen en dan ook nog berichten die verwijderd zijn… dat is gewoon vreemd gedrag, daar hoef je niet aan te twijfelen. Toch zou ik proberen om hem niet in een emotionele bui te confronteren. Wacht een moment waarop je rustig bent en zeg eerlijk wat je merkt: dat je voelt dat er iets niet klopt, dat hij afstandelijk is en dat je daar onrustig van wordt. Je hoeft niet meteen te zeggen wat je allemaal hebt gezien, maar laat hem vooral zelf uitleg geven. En volg vooral je gevoel, dat klopt vaak beter dan we willen toegeven. Jij merkt dat er iets niet goed zit, en daar mag je op vertrouwen. Als er echt niks aan de hand is, dan moet hij dat ook gewoon kunnen uitleggen in een open gesprek. Sterkte, dit is echt niet makkelijk… maar negeren of blijven twijfelen maakt het meestal alleen maar zwaarder.