Bang van een vriendin door waanideeën

Hallo,

Op mijn 32 jarige leeftijd kwam ik thuis te zitten omdat ik overtallig was. 6 maanden later kreeg ik advies van een vriendin om te solliciteren op een baan bij de organisatie waar zij ook werkt. Zij was daar net 2 maanden aan de slag en ze vond de baan -tot dus ver- ook bij mij passen. Ik werd aangenomen. Ik was mijn vriendin enorm dankbaar voor het advies. Na ongeveer 1,5 jaar in dienst te zijn kreeg ik hartkloppingen als ik naar het werk reed. Ik kreeg te horen dat ik overwerkt zou zijn. Hier wilde ik niet aangelopen dus ben verder gaan werken. Toen mijn partner de relatie verbrak omdat ik alleen maar aan het werk was ging er geen knop bij mij om. Ik werkte door. Tot het moment dat ik bij de dokter was en deze mij heeft laten opnemen bij de GGZ. Ik had blijkbaar al een tijd waanideeën. Zo stelde ik dat mijn partner en ik op vakantie zouden gaan en ik dan wel tot rust zou komen. Ik had alleen helemaal geen partner, ik verdrong dat dat over was. Hiernaast had ik het idee dat ik niet ouder kon worden. Dat iedereen ouder werd maar ik niet. Dat de tijd stil was gezet voor mij. Ik geloofde dit echt. Ik begreep niet waarom ik in de GGZ kliniek opgenomen moest worden. Ik herstelde gelukkig snel. Na 4 weken mocht ik weer gaan. Ik was blijkbaar zo overwerkt dat ik andere manieren was gaan bedenken om het vol te houden. Mijn partner kwam bij mij terug en ik ging weer aan het werk. Ik ging wel andere werkzaamheden verrichten omdat ik niet meer in die branche mag werken. De vriendin die daar ook werkt heeft over mijn nieuwe werkzaamheden lastig gedaan. Ze vond dat ik gewoon terug moest in de oude branche en vond mij zo geen meerwaarde in de organisatie. Ze besprak/bespreek dit nog steeds met de manager. Weer 1,5 jaar verder gaat het nog steeds goed met mij. De functie die ik nu uitvoer zorgt dat ik mijzelf niet kan overwerken. Een stuk zelfbescherming. Mijn manager kwam vorige week met het voorstel mij een extra functie te gaan geven. Gewoon in de uren die ik werk en dat ik iemand mag aannemen voor het deel vsn de functie die ik nu niet meer uitvoer. Ik was en ben enorm blij. Mijn droom functie komt uit. En past bij het ziektebeeld dat ik 1,5 jaar terug had. Mijn vriendin op het werk heeft echter wederom aangegeven dat zij het niet eens is en dat zij die functie wilt. Ze heeft leugens verteld dat ik dingen niet overzie. Dat ik slordig ben en niet van aanpakken weet. Ik vroeg haar of ze mij de functie niet gunt. Dit vroeg ik omdat zij altijd heeft gezegd dat deze functie niets voor haar zou zijn. Ze gaf aan dat zij mij alles gunt maar ze kritisch is op de organisatie en dat ze zich zorgen maakt als ik de functie zou gaan uitvoeren. Mijn vriendin heeft nog nooit gevraagd hoe het met mij gaat/ging. Heeft nooit iets laten horen. Alleen dat ik functies niet mag uitvoeren. Ze heeft tegen andere vriendinnen verteld dat ik nog steeds revalideer, terwijl dit niet het geval is. Ook zegt ze dat ik vaak huil op het werk. Dit is ook niet het geval. Als ik dingen aan haar navraag zegt ze dat ik het niet meer weet en ik mogelijk weer waanideeen heb. Ik ben hiervoor terug gegaan naar de GGZ en heb heel het verhaal hierboven verteld. Zij kennen mijn dossier. Ze hebben testen ect afgenomen. Gelukkig is vast gesteld dat ik niet in een waan leef op dit moment. GGZ heeft geen enkele zorg over mij op dit moment. Ik heb dit rapport aan mijn vriendin laten zien en toen zei ze; dan heb je niet verteld dat jij hier vorige week nietmachines door de ruimte hebt gegooid of weet je dit ook niet meer?
Inmiddels weet ik dat ze liegt. Maar het is lastig voor mij gezien 1,5 jaar terug om te vertrouwen op mijzelf. Mijn manager maakt zich geen zorgen en geeft aan dat mijn vriendin jaloers op mij is en daarom op deze manier handelt. Ik ben bang van haar geworden. Nu is het zondag en lig ik te piekeren over wat ze morgen voor verhaal gaat vertellen. Door alles wil ik mogelijk ook weg van het werk. Ik verdien trouwens iets meer dan mijn vriendin, omdat ik een andere cao heb dan mijn vriendin. Soms ben ik bang dat het daarover gaat. Geloof mij ik zou nog liever geld naar haar overmaken elke maand dan dat zij mij bang maakt dat ik weer ‘ziek’ ben. Mijn partner wilt dst ik geen contact meer heb met haar. Het is alleen lastig Omdat ik haar tegen kom op het werk. We zitten beide van 9:00 uur tot 17:00 uur op kantoor.
(Gelukkig deze tijden trouwens voordat ik uitviel werkte ik van 8:00 uur tot 23:00 uur). Ik heb geleerd dat ik niet altijd mag overwerken. Mijn vriendin doet dit nog wel. Mogelijk is zij ook boos dat ik wel naar huis ga op deze tijden. Inmiddels ben ik 35 jaar en heb mijn leven op de rit. Ik wil mijn vriendin helpen als zij zelf problemen heeft alleen ze doet zo gemeen dat ik haar bijna niet kan helpen omdat ik bang ben van haar.