dood
Mijn dochter is 13 en ligt sinds 2 maanden in het ziekenhuis. Ze heeft een buikvliesontsteking door een gesprongen blindedarm opgelopen. Maar het gaat allemaal zo langzaam. Zelf ziet ze het ook allemaal niet meer zitten en heeft er geen zin meer in. Alles wat ik ook doe of zeg niks helpt. Ze ligt geregeld te een soort van te jammeren terwijl er niks aan de hand is. Ik raak hier door erg gefrustreerd en denk bekijk het dan maar zoek het uit. Ik moet voor mijn gevoel alles alleen doen. En pa ( we zijn gescheiden ) is nu 24/7 zowat aanwezig en zit zielig mee te doen. (Normaal weinig in beeld). Hier bij iedereen de goede lieve papa uit hangen en denkt alles beter te weten en te praten voor zijn dochter. Zo dat alles maar zijn hand gaat. Me dochter is zelf goed in staat om te praten, maar bang voor papa dat hij boos word dus durft gewoon niks te zeggen. Geregeld gesprekken gevoerd maar naar moeder word niet geluisterd. Vanaf de dag dat ze ziek werd word er niet geluisterd. Hadden ze dat wel gedaan hadden nu niet hier zolang gezeten.
Daarbij ben ik zelf thuis 3 maanden erg ziek geweest en ook in het ziekenhuis gelegen.
Nu ben ik misschien dan toch hard het hoeft niet meer ik heb er geen zin meer in. Ik voel me geen moeder meer. Wat is dat moeder zijn.
Als pa alles zo goed weet ga jij er dan lekker verder in je eentje opvoeden ik ben er klaar mee. Net als me dochter het is genoeg.
-
Bah wat een ellende!!! Ik weet eigenlijk hier niks op te zeggen. Ik merk wel dat je helemaal.erdoor heen zit door de emoties. Logisch want je kind in het ziekenhuis hebben en dan je ex die er ineens daar zit etc...Het is allemaal even teveel hé? Blijf wel naar je kind gaan ondanks je ergert aan je ex etc.Je aanwezigheid is belangrijk voor haar. Maak niet in bijzijn van haar ruzie met je ex. Het is en blijft ook de kind van je ex. Zorg.ervoor dat jullie haar om.de beurten zien.Zodat je je ex niet treft in het ziekenhuis.Ik denk dat dat al scheelt. STERKTE -
Probeer ook je eigen rust te nemen ookal gaat het moeilijk. Dan maar bijv een avond brood met soep i.p.v koken. Werk je?Dan maar even ziek, denk ook om jezelf. Probeer bijv 2 uur eerder naar bed te gaan. -
Lieve Kitty , hoe zwaar het ook is , ga wel naar je kind en ik weet dat je dit ook doet . Ik heb hier bijna hetzelfde bij de hand gehad , hier had vader al 10 jaar niet naar de kinderen omgekeken , hij had alle ruimte maar nee hoor , nieuwe liefde was veel belangrijker , toen hij ging scheiden wilde hij in 1 keer contact , mijn zoons toen 16 zijn bij hem geweest en hebben hem de vragen gesteld van wat ze wilden weten , een van hun was zo weer terug , de ander heeft heel minimaal contact ,ondanks dat we ervoor heel wat moeilijke jaren hebben gehad weten ze waar hun basis is . Ex doet nu ook heel zielig naar anderen toe want hij woont nu op een vakantiepark , het allemaal de schuld van anderen maar nooit van hem......Probeer je te ontspannen , met eventueel vriendinnen , sport......of gewoon lekker even een hele dag in bed :) ... -
Zet je over die ex heen het gaat nu niet om jullie. Wees er voor je kind. De titel snap ik niet. Wees blij dat je kind leeft.