Gepest door collega
Hallo allemaal,
Ik lees normaal alleen maar mee. Maar wil graag even van me afschrijven omdat ik het aan niemand kwijt kan/wil in mijn omgeving. Ik werk sinds 2 jaar op een afdeling binnen een overheidsinstelling. Een kleine afdeling met 5 vrouwen. Ik ben van nature een verlegen, onzeker en gevoelig type. Dit heb ik de afgelopen jaren van mezelf leren accepteren. Ik ben het van de basisschool af gewend de pispaal te zijn, omdat ik geen weerwoord had, niets durfde te zeggen en mijn grenzen niet durfde aan te geven. Inmiddels, 28 jaar later, durf ik dit wel. Ik ben een sfeermens, hou van collegialiteit, elkaar helpen, delen in vreugde en verdriet.
Nu ben ik sinds ik op deze afdeling terecht gekomen ben de pispaal van een zeer dominante collega. Alles wat er fout gaat, is mijn fout. Ook al heb ik niets met de situatie te maken, of überhaupt geen rol gehad in de taken. Privé problemen reageert ze op mij af. Ik kan in haar ogen werkelijk niets goed doen. Ik weet dat ik mijn werk naar behoren verricht, en verdere collega’s zijn tevreden over mijn werkzaamheden. Maar volgens haar “ zit er niks in mij “. Het feit dat ik met 33 jaar geen kinderen heb (bewust voor gekozen trouwens) ziet zij als falen. Elke opleiding minder dan het gymnasium stelt niets voor. En die mening mag je hebben, maar de manier waarop ze zich naar me uit maakt me verdrietig.
Ik ben me bewust van het feit dat we elkaar niet allemaal even aardig kunnen vinden. Maar dat ze mij uitgezocht heeft om haar emoties en buien op bot te vieren doet me pijn. Regelmatig zit ik na een uitbarsting in tranen op het toilet. Ik vind mijn werk leuk, en kan het super goed vinden met mijn overige collega’s. Ik ben bang dat het een keer escaleert omdat ze niet bepaald open staat voor mijn mening, ook al breng ik deze op een nette manier. Bijvoorbeeld door aan te geven dat ik het niet prettig vind als ze me beschuldigd van dingen waar ik niets aan kan doen. Of als ik zeg dat ze kritiek altijd mag geven, maar dan wel op een respectvolle manier.
Ik weet het gewoon even niet meer.
-
Resumerend: je was op de basisschool de pispaal, en nu op je werk weer. Altijd, eigenlijk. Je zegt dat je van je af hebt leren bijten maar zit na een suffe opmerking van een collega op de wc te huilen. Waarom? De enige constante ben jij, waar je komt ben jij de pispaal. Niet om onaardig te doen maar ik denk dat je dan toch wat beter voor jezelf op moet leren komen. Een vrouw van 33 die huilend naar de wc vlucht na een opmerking over wel of niet kinderen hebben is niet assertief, komt niet voor zichzelf op. Gelukkig kan je alsnog leren hoe je beter voor jezelf op kan komen, ga dat doen en laat je niet zo ringeloren; je zit niet meer op de basisschool. Mss even moeilijk maar als je dit niet langer wil moet je dat toch doen hoor! Heel veel sterkte en succes. -
Wat een kutwijf. Bedenk je dat dit een jaloerse vrouw is die haar eigen ongelukkige sneue leventje op jou projecteert. Je zou dit ook gewoon recht in haar smoel moeten zeggen waar iedereen bij staat, dan is dat pestgedrag zo verleden tijd. Bedenk je ook dat als je een man had als collega dit niet snel zou gebeuren. Vrouwen die zelf onzeker zijn of zich graag beter willen voelen dan een ander vertonen vaak dit soort gedrag. Het wordt tijd dat jij voor eens en altijd voor jezelf dient op te komen, Ga desnoods oefenen met een vriendin hoe je dit gaat aanpakken. Deze bitch moet de laatste ooit zijn die jou klein probeert te krijgen, Zet haar maar eens goed op haar plaats! Dat verdient ze en jij verdient het om met respect behandeld te worden! -
Erg herkenbaar. Helaas blijven littekens achter, als je ooit gepest, mishandeling of autoritaire opvoeding hebt gehad. Vaak blijven mensen dat aan je zien dat je een makkelijk prooi bent, zelfs na jaren. Het eerste wat je zou kunnen doen is haar zwakke punt weten te vinden. Zeg dingen terug waarvan ze niet weet wat ze er mee aan moet. Op deze manier kun je haar voor schut te zetten. Ik heb zo'n collega die me ook misselijk heeft behandeld en tot op de dag van vandaag me vuil aankijkt, terwijl ik haar nooit iets heb aangedaan. Ze hoeft me alleen maar te zien en dan kijkt ze al boos. Eerst was ik bang voor haar, maar nu denk ik van hoe grappig is dat? Om het feit dat ze boos is zodra ze me ziet, terwijl ik niet eens moeite heb hoeven te doen om haar boos te krijgen, haha. Als het erger begint te worden, zou ik als ik jou was niet eens meer tegen haar gaan praten, want wat heeft het voor een zin om tegen haar te praten als ze op je neerkijkt? Stap gewoon naar je baas toe en vertel de situatie. Een goed moment hiervoor zal zijn wanneer je huilt, want dan ziet je baas dat het pesten je echt kapotmaakt en zo kom je geloofwaardiger over en zal je baas sneller actie nemen om je in bescherming te nemen. Of probeer achter haar rug om, iets terug te doen, waarvan ze niet direct weet dat het van jou afkomt. Dit klinkt gemeen, maar het wordt tijd dat je mensen niet meer over je heen laat lopen. Veel succes dame! -
Ga hiermee naar je leidingevende. Hij/zij moet dit vertrouwelijk met je kunnen oplossen