Ik ben een geheim
Hier even hulp nodig want mijn hoofd en verstand laten me in de steek af en toe.
Ik heb al 4 jaar een relatie met veel ups en downs. Veel leugens van zijn kant. Waardoor mijn vertrouwen aardig beschadigd is in hem. Het begon met een valse naam waar ik na 4 mnd pas achter kwam. Toen stelde hij voor om met een collega van hem te gaan wordfeuden. Zegt die collega tegen mij ” kan je ook al goed nederlands praten, waarop ik zeg goed nederlands? Blijkt dus dat mijn vriend daar op zijn werk vertrld heeft dat hij een relatie heeft met een amerikaanse??? Dus ik mijn vriend daarop aangesproken waarop hij het toegaf omdat hij dit ooit verteld had op zijn werk en dus makkelijker vond om vol te houden dan de waarheid te zeggen dat hij toen de tijd geen vriendin had??? Dus nu was ik die zogenaamde amerikaanse.. maar ondat ik dus tegen die collega had verteld dat ik gewoon hollands ben moest hij zich daar weer uit de nesten wurmen. En vertelde hij tegen die collega dat hij met mij een affaire had en dat hij het nu had uitgemaakt met mij om met die amerikaanse verder te gaan en ik nu een stalker was???????.
Afijn ik heb dit verhaal gelaten voor wat het was maar knaagt altijd wel wat eigenlijk besta ik dus niet… nu zijn er meer van dit soort leugens in de loop van de jaren geweest waarop uiteindelijk de bom is gebarstte.. nu zijn we 1.5 mnd uit elkaar en heeft hij ( zogenaamd een psychiater om hulp gevraagd) en wil hij het weer proberen met mij om te kijken of we hier samen uitkomen.. maar nu bel ik hem en smst hij mij dat ik niet mag bellen want zijn moeder mag het niet weten dat wij contact hebben?? Nu hebben wij ook afgesproken en zegt hij tegen zijn ma dat hij gaat werken en nu wilde hij blijven slapen dus ik vroeg wat ga je dan nu tegen je ma vertellen ( omdat hij daar nog woont) tja dat weet hij nog niet watvoor smoes daarvoor komt.. en dit verhaal steekt mij dan ondertussen weer en denk ik wat is er nou verandert nu ben ik een geheim voor je werk en ondertussen ook voor je ma… hoe kan je dan eerlijk proberen iets te maken/proberen van je relatie. Als het nu alweer zoalsin het begin met een leugen begint.. als ik hem hierop aanspreek is, tja dit is mijn keuze en vind het verstandig dat mijn moeder van niks weer voor als wij er niet uitgaan komen. Wat ergens ook wel logisch klinkt maar aan de andere kant krijg ik het gevoel dat ik dus weer een geheim ben.. wie kan mij helpen met wijze adviezen aub.
-
Ik denk dat hij getrouwd is met zijn moeder.. Regel 1 klopt ook wel Hoe kan het nou dat je dit allemaal jarenlang gelooft op jouw leeftijd Geef hem een schop onder zijn kont en ga verder met je leven. Succes -
Tja karin. Bedankt voir je fijne / leuke reactie vooral dat regel 1 dingetje. . Maar ik geloof het ook niet maar trap altijd weer in het verhaal dat hij nu echt gaat laten zien dat hij verandert en het zo goed mogelijk doet. En dat hij van me houdt en niet kwijt wil etc.. doordat ik wel echt van hem ben gaan houdenmaakt het voor mijn kantzo moeilijk om het los te laten en te accepteren dat ik zolang dit gedrag geaccepteerd heb onder het mom " geloof in het goede van een mens en het wordt beter". Maar jij vind het dus ook niet kloppen en wat zouje nu doen nu hij het weer wilt proberen maar zijn ma van niks mag weten want dat schopt mij weer tegen het zere been aan eigenlijk. -
Liza, kies voor jezelf en laat hem gaan. Hij heeft zijn kans gehad, hij loog alles bij elkaar. Zoveel stress om niets. ALs hij echt van je houdt dan had hij het gewoon tegen zijn moeder gezegd, dan kiest hij voor jou maar nee hoor, gaat gewoon weer verder als voorheen. -
Liza, ik denk dat hij getrouwd is en vreemd gaat met jou. Zijn moeder is ws zijn vrouw; daarom ben je een geheim.. Of, kan ook nog, hij is een pathologische leugenaar. Zijn vaak ook vreselijke moederskindjes al zijn ze al 40+. Hoe dan ook: ik zou hem echt een schop onder z'n kont geven, uithuilen en weer verder. Alle tijd die je aan hem besteedt kom je geen andere leukere man tegen.. Ik heb ooit een vriend gehad, jaar of tien geleden en jouw verhaal lijkt er hier en daar op. Hij was (nog maar net) gescheiden, vertelde overal onzin en vooral: ik was het grote geheim. Omdat hij hoopte dat zijn ex weer terugkwam denk ik. Daarnaast ging hij -47 jaar oud- weer bij mams wonen; dat is NIET gezond. Hij ging ook met mams om of het zijn vriendin was, creepy. Toen hij besefte dat ex niet meer terugkwam leek het wel of hij een relatie met zijn moeder had. Ik kwam daar wel over de vloer, was geen geheim dat dan weer niet maar je zag z'n ouders denken: je hebt ons toch jongen?? Hij ging toch maar een huis kopen en wie ging er mee kijken? Juist, pa en ma. Niet ik. Toen ik zei dat ik me opzij gezet voelde, alsof mijn mening er niet toe deed zei hij heel fel: jouw mening doet er ook niet toe. Hij schrok er zelf van maar ik was er klaar mee. Ik snap je wel, je hoopt dat het toch nog leuk gaat worden na een paar jaar maar geloof me dat gaat niet gebeuren... Zelf heb ik het toen uitgemaakt, was er klaar mee. En altijd die rare leugens waarvan ik dacht: WAAROMMM? Waarom liegen over wat je gegeten hebt? ik snapte het niet en ondanks zijn leuke kanten (ja, die waren er ook al weet ik niet meer precies welke kant dat was haha) heb ik het uitgemaakt. Nog nooit iemand zo blijven zeuren om het weer goed te maken; ik heb hem zelfs geblokkeerd. Nu een jaar of tien later probeert hij het nog steeds af en toe. Maar als jij zijn moeder echt nooit te zien krijgt zou hij best weleens een andere vrouw kunnen hebben die niets van jou mag weten. Hoe dan ook: hij maakt je niet gelukkig, integendeel. Waarom nog verder gaan met hem? Echt hoor, ik zou hem dumpen en iemand zoeken die op die leeftijd wel respect voor zijn moeder heeft maar niet zijn leven laat bepalen door zijn moeder. Echt sterkte maar liever nu van hem af dan nog een paar jaar van je leven laten verpesten door die draaikont!! In het begin mistte ik hem gek genoeg nog ook, nu weet ik dat ik gezelschap mistte, moest weer even mijn draai vinden. Had niet echt verdriet om HEM eigenlijk.. En voor nu wil ik even niet daten; ik vind het heerlijk alleen met mijn hond en vrienden. Zaterdag weer een etentje met vrienden: ik heb echt een veel leuker leven dan met hem en dat gun ik jou ook! ;-) -
Hoi karin, Verschrikkelijk verhaal ook van jou weet idd hoe het is om altijd maar buiten kijf te moeten staan. Iedereen nag mee beslissen behalve jij.. want dan gaat het je vooral geen ene flikker aan ( zo zegt hij het dan).grappig dat die van jou 47 is weet niet hoe lang het uit is, maar die van mij is nu 48 haha en ook terug naar zijn man.. wie weet wel dezelfde ben ik de ene en jij de andere ex .. Ik kwam wel een paar keer bij zijn ma over de vloer 2x pjaar ofzo. Maar nu dat het uit was niet meer en mag zijn ma dus ook niet meer weten dat ik besta of uberhaupt nog contact heb met hem..of dat we proberen eruit te konen samen.. vind ik gewoon heel irri, hij neemt ook niet de telefoon op als ik bel en zijn na isin de buurt en hij belt mij alleen als zij onder de douche staat of als hij buiten is...zooo kinderachtig. Terwijl hij belt als mijn kids in de buurt zijn dat mag wel?? Als ik dan zeg dat ik dit niet leuk vind waarom zijnma niet mag weten dat wij weer contact hebben. Krijg ik als antwoord " me ma kan dat niet begrijpen meer allemaal en als we dan weer bonje krijgen of als het niet werkt tussen ons hij dan weer zijn moeder moet vertellen hoe of wat". Hij schuilt zich een beetje achter de gezondheid van zijn ma, doet net alsof ze dement is, maar heeft gewoon pijn in dr rug en kan nog prima met de trein van adam naar utrecht, dus zo gek is ze dan niet in mijn beleving. En dan zegt hij tegen mij ik heb gewoon hiervoor gekozen om het haar niet te vertellen en als je het niet bevalt heb je dikke vette pech??. En dan denk ik nou " is dat de manier om het weer te proberen of ga je bijvoorbaat er al vanuit dat het niet gaat werken tussen ons, en vind je het wel prima zo, af en toe beetje cobtact wanneer hij wil elkaar zien wanneer hij wilt.. Vind het gewoon k.u t. Want ik zit wel me best tedoen om het te proberen. -
Hoi Liza, Nou zeg... ik schrok bijna toen ik je laatste reactie las; zeker toe je schreef: wel met de trein van A'dam naar Utrecht. Die rit maakte zijn moeder ook regelmatig! Verder zei hij ook dat hij zijn ouders, m.n. zijn moeder maar overstuur zouden raken als het toch weer uitging ;-) Voor mij reden genoeg om ermee te stoppen, ik had gewoon genoeg van hem en dat rare gedrag. Hij heeft nog wel een poosje geprobeerd contact met me te leggen en dan zei ik steevast: ok, dan gaan we eerst een gesprek met je moeder (en vader, die hangt er maar een beetje bij) hebben om die rare toestanden de wereld uit te helpen. Ze moeten maar begrijpen dat je een volwassen man bent en je eigen keuzes maakt, hebben ze niks mee te maken. Dat wilde hij dan niet.. nou, dan niet. Toen zette ik er tot zijn schrik een streep onder. Vond ik best moeilijk maar genoeg is genoeg.. Pas na een poosje merkte ik hoe blij ik was dat ik voor mezelf had gekozen en zag van een afstandje hoe idioot het eigenlijk was geweest allemaal. Boos op mezelf omdat ik die onzin nog zolang geslikt had. Denk ook nog steeds -nu ik er weer aan denk- dat hij nog contact met zijn ex had en daardoor soms stomme leugentjes vertelde waarvan ik dacht WAAROM?? Logische verklaring zou steeds zijn: omdat hij niet bij zijn ouders was maar bij haar. En als laatste: ook hij begon over de geestelijke gezondheid van zijn moeder. Ze was wellicht aan het dementeren..... Al met al zou ik zeggen: laat gaan, echt. Hoe het ook zit het klopt niet en is niet eerlijk, laat staan respectvol tgo jou!! Als hij echt zo gek op je is heeft hij jou op de eerste plaats staan, twijfelt hij niet zo en kan zijn moeder de boom in. Kies voor jezelf en maak er een mooie zomer van, tegen de tijd dat het herfst is ben je opgelucht dat je van hem af bent, zeker weten :-) En wie weet kom je een leukere man tegen die wel helemaal voor jou gaat. Wens je het allerbeste, groetjes Karin -
Hoi karin, Haha nou gelukkig dan niet dezelfde persoon want zijn vader bestaat niet meer in zijn leven.. misschien is dit karaktertrekje ( leugens) wel typisch iets amsterdams. Maar voor de rest wel hetzelfde idd waarschijnlijk dementerende moeder maar ze heeft gewoon een bochel en wat pijnklachtjes daardoor. En is meer in de spirituele geneeswijze.. Maar knap van je dat je er een punt achter heb kunnen zetten. Ik weet nog niet zo goed waarom ik dat niet kan.. maar heb nu het gevoel dat alles maar op zijn manier gaat... teveel toevalligheden. Tijdens de relatie hadden we de vakantie afgestemd op elkaar maar in mei vertelde hij dat hij dit vergeten was door te geven op zijn werk. Toen ik hem vroeg nou lekker dan en ik dan nu zei hij zoek het zelf maar uit wat je doet in de vakantie heb ik niks mee te maken.. en nu is het voor de vakantie uit/aan.. komt wel goed uit.. ook zei hij vaak waarom moet ik bellen telkens met je of ik wil gewoon doen waar ik zrlf zinin heb en nu belt/smst hij kont hij langs wanneer het hem uitkomt ook zo irri.. maar merk nu aan mezelf dat als hij dan ff langs komt op zaterdag om te praten / uit eten te gaan en hij weer weggaat dat ik van slag raak daardoor.. de ene kant denk ik of je blijft gewoon lost het op met me kids of je gaat en komt niet meer terug. Nu zit je zo tussen wal en schip.. pfffff zo vetmoeiend dit -
ik zou heel graag een reactie geven, maar weet niet wat. vond je topic een mooie naam hebben, ik dacht leuk iemand die een geheim is, maar zo leuk is het niet he. sterkte liza. -
Hoi pincha Las dat jou verhaal kwijt is, jij had ook een topic met ik ben een geheim...zit je in hetzelfde schuitje. Nee zo leuk is deze man niet idd. Maarja koppel je er maar is los van.. als dat jouw wel is gelukt hoor ik het graag.