Ik krijg alles en mijn zus niks
Hoi lezers.
Ik zit met een probleem. Ik ben 18 jaar een chronisch ziek. Ik volg een opleiding die ik erg leuk vindt. Ik moet heel veel energie in die opleiding steken waardoor ik geen energie meer over heb om een bijbaantje te hebben. Ik woon met mijn ouders en zus samen. Mijn probleem is dat ik maar met mijn vingers hoef te knippen en ik alles van mijn ouders krijg. Kleren, nieuwe fiets, telefoon, nieuw boek. Terwijl mijn zus die een jaar ouder is niks krijgt en drie bijbaantjes heeft. Hier heb ik het met mijn zus en ouders over gehad maar die zeggen. Als jij had kunnen werken had je het gedaan en jou leven is al zwaar genoeg, en je hebt er ook nooit misbruik gemaakt dat je alles krijgt wat je wil hebben. Het voelt gewoon heel verkeert dat ik altijd wordt voorgetrokken.
-
heey meis ik heb een beperking en kan je goed begrijpen. Je wilt op een moment zelf dingen regelen en op eigen benen staan. Ik hou hou van mijn moeder maar het is voor mij ook een gevecht geweest. Ze is soms dominant! Maar zou nooit zonder haar kunnen! Heb je iets van een inkomen, misschien heb je recht op een wa jong? Vergeet nooit dat jij NIET verantwoordelijk bent voor de daden van je ouders. -
Jij bent niet verantwoordelijk voor de daden van je ouders. Als je er toch mee zit, probeer met je ouders en met je zus te praten (vooral met je zus, zij kan er moeite mee hebben/krijgen (minderwaardigheidscomplex)) en er uit te komen. Zegt wat over jou, dat je hier mee zit. Tekent dat je een goed persoon bent! -
Ik zou het toch nog eens met mijn ouders bespreken dat dit niet goed voelt voor jou en je zus zich de poten uit het lijf moet werken. Dat zij ook wel eens wat verdient en jij je rot voelt en schuldig. Ik begrijp je wel heel goed. Lief van je dat je zo aan je zus denkt.