ik mis mijn kat

In stille kamers waar eens spinnend geluk,
De zachte tred van pootjes vrolijk klonk,
Daar heerst nu slechts een leegte, een gebrek,
Een hart dat huilt, een ziel diep gekweld en verdrongen.

O Snoezel, mijn trouwe metgezel, o zo zacht,
Je ogen vol glans, je aanwezigheid vol pracht,
Nu rust je in de stilte van het eeuwige zwart,
En mijn hart huilt tranen, verloren in smart.

Herinneringen dansen als schimmen voorbij,
Van spelletjes, strelingen, momenten zo vrij,
Maar nu zijn ze slechts flarden van een ver verleden,
Een echo van liefde, nu in de wind verspreid.

De leegte blijft knagen, als een hongerig beest,
De pijn van het gemis snijdt als een mes, oneindig geheid,
Maar in mijn hart zal je altijd vo