Mishandeld door mijn ex

Ik was 19 toen ik mijn ex ontmoette, we werkten samen en ik voelde me aangetrokken tot hem.
In het begin van de relatie verliep alles heel gewoon en rustig.
Tot het moment ik bij hem ging wonen toen veranderde mijn hele leven en niet in positieve zin. Het begon met mij te controleren en te zeegen met wie ik om mocht gaan en met wie niet ook mijn familie mocht ik niet zien wanneer ik wou. Later begon hij ook mijn financiën te beheren en ik weet dat ik al had moeten ingrijpen maar ik was verblind door liefde en dacht dat als het toeliet het goed zou zijn…
Hij begon steeds agressiever te worden en mij te mishandelen later kwam er ook seksueel geweld aan te pas.
Ik heb het 5 jaar volgehouden en uiteindelijk al mijn moed bij elkaar geraapt en mijn moeder gebeld of ze me alsjeblieft wou komen halen en binnen 10 minuten was mijn moeder er en ben ik vergoed vertrokken en heb meteen mijn wachtwoorden en telefoon nummer veranderd ik wou nooit meer contact met hem of zijn familie wie ik trouwens ook verwijt vanwege niet ingrijpen terwijl zij wel degelijk wisten wat er aan de hand was.

Nu bijna 4 jaar later ga ik nog steeds naar een psycholoog om het allemaal goed verwerkt te hebben zonder dat ik er last van heb in het dagelijks leven

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

  • Lisa 06-12-2020 13:57
    Lieve (A) Ik heb dit verhaal zojuist gelezen en het enige wat ik hierop wil zeggen is dat ik super trots op je ben. Inmiddels al 28 en ik ken je verder niet persoonlijk maar ik weet dat je een prachtvrouw bent van binnen en van buiten! Heel heftig dat je dit natuurlijk hebt moeten meemaken en in principe 5 jaar van je leven hebt moeten weggooien door in een zogenaamd sprookje met iemand te moeten zitten. Maar hoe jij jezelf er boven op hebt proberen te helpen is super knap van je en daar mogen vele een voorbeeld aan nemen! Ik neem ook aan dat heel veel mensen hier een voorbeeld in zien want wat jij hebt gedaan is niet zomaar iets en daar mag je echt heel trots op zijn. Wat fijn dat je alsnog wel ergens de hulp hebt kunnen vinden om het een beetje te kunnen vergeten ookal is het super zwaar want dit wens je niemand toe. Ik hoop dat je hier snel bovenop komt en dat je in de toekomst een mooie man vind die het leven met je wil delen als hoe het hoort, op de juiste manier. Ga zo door! Je kan dit.