Te braaf

Ik ben altijd een braaf meisje geweest. Waar dat door komt? Geen idee. Ik weet dat ik vroeger altijd heel erg bang was dat ik straf zou krijgen – wat ik nooit kreeg. Eigenlijk was ik vooral bang om anderen teleur te stellen. Ook waar dat door komt is voor mij een raadsel.

Ik groeide op in een goed gezin, mijn ouders hebben altijd vaste banen gehad. Er was geen onzekerheid over inkomen dat weg zou vallen. Mijn ouders hadden ook nooit ruzie. De band met mijn “siblings” (er bestaat hier geen Nederlands woord voor) is ook goed. Eigenlijk zag ik nooit echt iemand “falen”, dus ik zag ook nooit de gevolgen van “falen”. Waarom werd ik er dan toch zo door afgeschrikt? Ik heb weer geen idee.

Maar goed, ik was en ben dus best een braaf meisje. Ik wilde ook nooit aan mijn geslachtsdeel zitten, nog steeds niet eigenlijk. Dat voelt alsof je iets verkeerds doet. Ik kan alleen klaar komen door mijn geslachtsdeel te stimuleren als er iets tussen zit (een onderbroek bijvoorbeeld). Als ik echt huid op huid op de zelfde manier mijn geslachtsdeel stimuleer, werkt het niet. Het voelt te verkeerd.

Seks is ook moeilijk voor me. Het lukt me soms wel, maar vaak ook niet. Klaar komen tijdens seks, is iets wat niet eens mogelijk is in mijn hoofd. Ik weet wel waardoor het komt dat het vaak niet lukt, ik wil namelijk zo graag niet falen (wat ik wel doe als het niet lukt), dat ik helemaal dicht klem.

Ik praat er regelmatig over met mijn vriend, hij gaat er heel fijn mee om. Hij geeft me nooit druk dat seks moet.

Typisch eigenlijk he? Altijd zo braaf mogelijk zijn, bang om te falen, wat uiteindelijk juist lijdt dat het werkelijk maken van de angst.

Tijd om uit deze vicieuze cirkel te breken!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

  • Merel 22-06-2020 12:31
    Hey, Ik herken sommige dingen heel erg. Of nou; ik ben absoluut geen ‘braaf’ meisje. Vroeger wel heeeeel erg. Nu niet meer, omdat ik meer schijt heb aan dingen. Ik ben qua persoonlijkheid vrij zelfverzekerd, ben niet bang on mijn mening te laten horen en ik ben ook niet bang om de regels te breken. Maar dat betekent niet dat ik durf te falen en misschien moet je die dingen dan ook echt apart zien. Ik heb namelijk bizarre faalangst en dit beïnvloedt mijn dagelijks leven enorm. Ik wil alles in een keer perfect doen, ik wil dat iedereen mij aardig vind. En deze hoge verwachtingen maken me echt kapot. Met seks heb ik daarom ook een beetje een vergelijkbaar probleem als jij hebt. Ik kan mezelf daar niet zonder verafschuwing aanraken zonder onderbroek. Het voelt inderdaad verkeerd. Ik vind mijn vulva ook iets heel lelijks en ‘vies’ ofzo. Tijdens de seks kan ik mezelf niet laten gaan en voel ik me super vreemd. Klaarkomen kon ik pas een beetje na mn 18e maar echt tijdens seks met iemand anders, absoluut niet. En ik denk inderdaad daar hetzelfde over; ik kan me niet eens voorstellen dat dat ooit zou kunnen gebeuren. Seks is voor mij sowieso echt een enorme drempel omdat ik vind dat ik uitzonderlijk moet presteren maar juist dichtklap. Het is een mentaal probleem waar ik niet uit kom. Omdat het mentaal is denk ik dat het voor mij en misschien ook wel voor jou goed is om er gewoon zo veel mogelijk over te praten. Seksuologen en psychologen helpen waarschijnlijk ook, maar dat is ook een hele onderneming gelijk...
  • pincha 10-08-2020 16:04
    test