Vriend veranderd

Hallo,

Al 8 jaar lang heb ik een relatie met mijn vriend, ik ben een vrouw. Uiteraard ging het de eerste tijd erg goed. De laatste paar jaar gaat het op en af goed. Hij veranderd in zijn gedrag, soms buitensporig. Hij heeft en baan, hobby’s, die we beide delen, heeft ook zijn eigen vrienden. Vaak doen wij weg gaan apart, hij uit met zijn vrienden, ik eten met de mijne, gaat heel goed, daar ligt ons probleem niet. De laatste jaren is hij overdreven jaloers en wil de regie van situatie in handen hebben. Fatsoenlijke gesprekken leiden tot niks. Hij maakt hier een groots drama van, inclusief schreeuwen, schelden, smijten met deuren. Dan de welbekende sorry’s, die bij mij niet meer werken. Ik heb mezelf al met tegenzin de afgelopen vakantie doorgemodderd, en hij doet gezellig, maar ik geloof dat hij doet alsof. Hij wil nergens over praten en zegt dat ik loop te zeiken. Als ik vraag hoe zijn dag was ben ik een bemoeial. Heb al verschijnende keren geprobeerd met hem te praten, geen succes. Hij gaat in de verdediging en ik zie spoken. Ik benader hem rustig en lief, maar dat heeft ook geen invloed. Buitens huis doet hij gezellig en aardig. Ik ben daar gekwetst door. Hij praat met onze vrienden maar alleen wat hij wil en verdraaid dat ook. Ik heb voorgesteld elkaar even minder te zien, ook dat werpt geen vruchten af. Ene keer is hij overdreven lief, en andere keer overdreven bot. Ik weet het niet meer. Ik heb zelfs relatie therapie overwogen maar dat weigert hij alsof hij de zelfde dag opgeborgen gaat worden, en bedenkt de meest verbazende smoezen. Ook vertelde hij mij in een ruzie, wat hij meningsverschil noemt en 3 dagen niet bereikbaar is of zelf even iets laat horen, en daarna dood leuk lief doet en sorry geeft. Hij hoeft niet elke dag mij te bellen. Hij weet dat ik heel slecht tegen deze manier van negeren kan en als ik uit mezelf na 3 dagen bel krijt ik gelijk een preek. Hij vertelde dus dat hij bij een psycholoog geweest was. Wel zeker 12 x. Wat al een magieshow op zich zelf is want tijden en dagen wil hij niet vertellen. De naam al helemaal niet, contact met mij op nemen vanuit die man/vrouw, wil hij niet want dat is mijn tot last. Liegen gaat hem veel te goed af. 2 dichtbij zijnde vrienden van hem gevraagd. Die zeggen naast werk en hobby’s is hij gewoon thuis. Zelfs nog gedacht aan een andere dame, maar ook dat kamt niet overeen want zijn samen met zijn vader en die klaagt dat hij thuis zit en zijn zoon, mij vriend, de boel thuis te beheren en dwars als een kind is. We zijn nu 4 jaar verloofd en hij begon vorig jaar over trouwen, ik heb duidelijk gemaakt dat ik hier niet aan begin als ik niet weet waar hij door gaat en ook zeker niet in 1 huis wil wonen. Toen wilde hij de hele relatie afkappen. Zijn gedrag begint een dagtaak te worden. Die hele therapie geloof ik nog minder in dan de paashaas. Aan de ene kant wil ik hem niet kwijt want wij hebben samen erg veel doorstaan en ik hou ook gewoon erg veel van hem, en eigenlijk wil ik zo graag dat hij, en wij samen weer op een lijn komen want hem zo zien is pijnlijk. En aan de andere kant doet hij mij pijn door steeds te liegen, mij uit te schelden en ik loop op eieren wat onprettig is omdat hij steeds van die onvoorspelbare buien heeft. Ik ben niet veeleisend, daarom had ik de gedachte een keer op mijn strepen te staan, wat ook tegenwerkte. Ik twijfel steeds meer of ik hier SAMEN met hem door heen ga komen en dit een fase is. Of dat het beter is te stoppen hoe vreselijk dat ook gaat zijn. Ik voel ook een deel schuld. Ik ben erg zorgzaam en weet dat ik teveel genomen heb. Ook ben ik recent ziek geworden, ook hierin krijg ik geen steun. Mijn vriendin die 200 km verder op woont heb ik meer aan dan aan hem nu. Ik help zijn vader ook, doe samen boodschappen met hem, ga mee naar dokters afspraken en spreek vaak met hem, hij mist zijn vrouw na al die jaren. Doe ik graag want zijn vader is een schat en erg gezellig. Ook daar lijkt hij nu jaloers op. Zijn vader zat mij laatst te troosten waar ik ook niet trots op ben. Mijn verwacht zelf van alles en geeft niks meer terug. Zie ik echt spoken? Of heeft iemand advies wat ik nog kan proberen? Heeft iemand advies, van buiten af? Alvast bedankt en ik sta open voor elk advies. Groeten!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

  • ijsco 26-02-2018 19:59
    Te lang verhaal etc om te lezen
  • Jo 27-02-2018 11:06
    Lieve Anoniem, Als je je verhaal goed leest weet je eigenlijk het antwoord al. Dit is vechten tegen de bierkaai en je kan zoveel van iemand houden, op een gegeven moment is het op, de maat vol en loopt je emmer over. Je bent nu 40, je hebt nog heel wat jaren voor de boeg en wie weet met een man die jou wel waardeert, die je normaal behandelt en die gelijkwaardig in jullie relatie staat. Natuurlijk zal het niet makkelijk zijn, dat weet ik uit eigen ervaring, maar ik weet ook dat na verloop van tijd je ervaart dat je de beste keuze hebt gemaakt. Je hebt alles al gegegeven, alles al geprobeerd en soms moet je dan accepteren dat de koek op is. Ik wens je heel veel wijs heid en sterkte.
  • miami 02-03-2018 15:31
    Nou anoniem, je somt een hoop dingen op wat je niet bevalt aan hem en je hebt zelf die verandering gemerkt. Wil je bij zo'n iemand blijven? hij zal heus niet veranderen als jullie getrouwd zijn. Jij mag van hem houden maar ik betwijfel of hij ook van jou houdt want dat zijn geen kleine dingen wat hij doet. Je bent nog jong, vergal je leven niet door hem
  • Bloem 13-03-2018 11:35
    Anoniem, typ op internet het woord narcist in en je weet genoeg! Je vriend vertoont behoorlijk veel symptomen. Wegwezen en voor jezelf kiezen nu het nog kan.
  • Bull 25-04-2018 06:31
    Advies: relatie verbreken. En jezelf iets beters gunnen. In principe ben je al alleen.. alles dan met een berg hoop en gezeik erbij ..
  • Steef 30-06-2018 16:01
    Hoi annoniem, De reden waarom hij zo doet kan ik niet peilen uit het verhaal je zou denken een andere vrouw wat meestal de oorzaak is. Jullie hebben een lange geschiedenis samen enzo maar dat weegt uiteindelijk niet af tegen je eigen leven je hebt nu nog tijd voor een nieuwe start, voor je het weet ben je te oud en heb je spijt dat je bent rondgebleven in deze uitzichtloze situatie Ik snap goed dat het heel moeilijk is om van dit alles afstand te nemen maar ik zou er serieus over nadenken. Succes, hopelijk komt het goed