Astrids dochter is te veel bezig met haar gewicht

Astrid (41) maakt zich zorgen om haar twaalfjarige dochter. Levi is de laatste tijd wel érg bezig met eten en haar lichaam en Astrid is bang dat ze misschien een eetstoornis aan het ontwikkelen is. Wat kan ze doen om dat te voorkomen? 

“Ik moet eerlijk toegeven: ik ben geen slanke den en soms baal ik daar openlijk van. Daar ben ik vrouw voor, denk ik. Dan mopper ik omdat de zomer eraan komt en ik weer niet kleiner kan dan maatje tweeënveertig of vierenveertig. Maar het blijft bij mij altijd bij wat gezanik. Dan roep ik dat ik meer groente en fruit moet eten, om diezelfde avond tijdens een etentje te kiezen voor een portie spareribs in plaats van voor de veel gezondere salade. En ik neem me vaak hardop voor om meer te gaan bewegen, om vervolgens bij de eerste de beste donkere wolk de auto te pakken in plaats van de fiets, want het zou eens kunnen gaan regenen.
Onze twaalfjarige dochter Levi heeft meer discipline, zo merken we de laatste tijd. Ook zij vindt dat er wel wat aan haar figuur mag veranderen, maar zij praat er niet over, ze doet het gewoon. En ze doet het op een manier waarvan mijn man Lex en ik denken: is dit nog wel gezond?

Stevig gebouwd
Een klein jaartje geleden viel het me op dat Levi anders naar zichzelf begon te kijken. Alsof ze zich ineens bewust werd van haar lichaam dat aan het veranderen was. Ze ging zich opmaken, stemde haar kledingstukken op elkaar af, en maakte de ene selfie na de andere. Het was anders dan bij onze twee zoons, Rutger en Siem, die zich als fanatieke sporters altijd al bezighielden met hun lichaam. Rutger doet op hoog niveau aan honkbal en Siem is een gedreven voetballer. Daarnaast doen ze nog aan sporten als kitesurfen en snowboarden. ‘Ze eten als bouwvakkers,’ grappen Lex en ik weleens, maar dat maakt niet uit, want alles wat zij in hun mond stoppen, sporten ze er toch weer af.
Ons derde kind, Levi, is in alle opzichten anders. Ze hield als klein kind van poppen, koekjes bakken en lekker tutten met haar moeder. Heerlijk vond ik dat, dat kneuterige. Ze is niet zo’n wildebras als haar broers, maar moet wel dagelijks tegen die twee jongens opboksen. Rutger en Siem delen graag af en toe een plaagstootje uit. Ook over haar uiterlijk. Over haar billen of haar benen, die zeker niet dik zijn, maar wel wat stevig voor een meisje van haar leeftijd. Altijd al geweest, dat is gewoon haar bouw. Lex heeft onze zoons er al eens op aangesproken en gezegd dat ze best eens met wat meer gevoel mogen omspringen met hun zusje. Maar toen was het kwaad al geschied. Of is ze nu zo met haar lijf bezig door mijn toch wel bijzondere kijk op lijnen en eten?

Dieetshakes
De laatste maanden merken we dat Levi geleidelijk aan steeds minder eet. Al maanden ligt er een pak van haar lievelingskoekjes onaangebroken in de kast. Als we een chocolaatje nemen bij de koffie, dan slaat ze dat steevast af. En als we eens iets eten wat niet gezond is, bijvoorbeeld pizza of patat, dan probeert ze daar de laatste tijd steeds met een smoesje onderuit te komen. Gelukkig heeft ze altijd nog wel zo veel trek dat ze wel iets anders eet. Een appel en een banaan of zo. Of een bak met druiven of snoeptomaatjes.
Laatst vroeg ze of ze dieetshakes mocht. ‘Ik peins er niet over,’ zei ik.
‘Maar jij doet het zelf ook!’ riep ze uit.
‘Klopt, maar ik ben een volwassen vrouw en jij een meisje in de groei. Je moet zuinig omgaan met je lichaam.’ Niet zoals ik, dacht ik er nog achteraan. Toen realiseerde ik me ook dat Levi van mij het goede voorbeeld niet heeft gekregen.
We zien haar vaak voor de spiegel staan en dan bekijkt ze zichzelf vanuit alle hoeken. Ze knijpt dan in de ‘vetrollen’ op haar heupen en buik, om te kijken of die zijn verminderd. De weegschaal heb ik onklaar gemaakt, want daar stond ze veel te vaak op.
Op Instagram kijkt ze naar anderen en ze probeert hetzelfde soort foto’s te maken. Veel van die meiden bewerken hun foto’s aan alle kanten, soms zie je dat in een oogopslag. Maar Levi wil daar niet aan. Volgens haar is het allemaal echt en natuurlijk zegt ze dat we ons nergens mee moeten bemoeien.

Open kaart?
Lex en ik maken ons zorgen. Levi zit in de brugklas en natuurlijk snappen we volledig dat ze een beetje aan het puberen is, maar het moet wel gezond blijven. En wij zijn bang dat die grens nu al gepasseerd is. Dat ze een eetstoornis aan het ontwikkelen is. Wat moeten we doen? We twijfelen enorm. Moeten we openlijk met haar praten over onze zorgen, of wakkeren we daarmee dit gedrag juist aan? We roepen nu regelmatig dat ze prachtig is, maar dat er echt niet meer kilo’s af moeten, liever erbij. Dat is voor ons gevoel het enige wat we kunnen doen om ervoor te zorgen dat ze niet doorslaat. Of moeten we misschien toch open kaart spelen en haar confronteren met onze angsten?”

Astrid (41)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

  • Angelique 15-01-2020 20:21
    Beste Astrid..ik zou er niet te soft mee omgaan.. Ze is jouw dochter en jullie zijn verantwoordelijk voor haar gezondheid dus als ouder mag je Levi best aan tafel zetten om het openlijk te bespreken en een plan te maken. Laat haar op internet een weekmenu samenstellen wat voldoende voedt maar niet aanzet. Wat ze kiest, maakt en opschept moet op! 1e uur in de gaten houden of ze niet naar de wc gaat. Er is een anorexia website.. Anne(?) Let op of ze dáár niet op komt. Ga zeker met de huisarts praten.... Zorg voor voldoende fruit en rauwkost en doe evt wat olijfolie of roomboter door het eten. Succes en trek op tijd aan de bel als je maar enigszins twijfelt!!
  • miami 16-01-2020 15:31
    arme Levi, krijgt ze te horen dat haar moeder niet tevreden is met haar lijf, mag ze geen shakes eten terwijl haar moeder het zichtbaar wel doet en dan zeggen haar broers ook nog eens negeatiefs over haar uiterlijk. Vind het niet vreemd dat ze zich zo gaat gedragen. Advies: eigen beetje hetzelfde als Amgelique, zorg ervoor dat ze niet op internet die afschuwelijke sites zoals Anna gaat bezoeken, leg er niet te veel nadruk op dat ze wat moet eten. Vertel haar dat haar lichaam verandert en dat het mooi is en wordt. En stop met je eigen ontvredenheid want dat hoort en merkt ze en als haar broers weer zo'n stomme opmerking maken, geef ze ervan langs. Nee slaan mag niet maar wat mij betreft krijgen ze een draai om hun oren. En dat meen ik!
  • Roos 28-01-2020 08:05
    Het ontstaan van eetstoornissen heeft 0.0 te maken met voeding - daar ligt niet het probleem en is niet de oplossing te vinden. Het heeft te maken met onzekerheid, gevoel van controle en emotionele redenen. Ik ben van mening dat jullie zeker in gesprek moeten gaan, maar richt je dan op haar gevoelens en zorgen. Niet op jullie angsten. Zorg dat ze veilig en vrij met jullie kan praten over haar onzekerheden en emoties. En daarnaast... wees je ook bewust van wat je zelf zegt en uitdraagt. Dochters kopiëren hun moeders. Als jij constant bezig bent met je uiterlijk en gewicht, dan is zij dat ook. Ga dus zelf het goede voorbeeld geven. Heel veel succes!
  • Danielle 28-01-2020 13:54
    Ik heb zelf een eetstoornis gehad en ben het volledig met Roos eens. Pas op mijn 23e ben ik in therapie gegaan en heb ik mijn ouders verteld over wat er allemaal speelde, terwijl het ook bij mij in de brugklas is begonnen. Eet eetstoornis gaat niet over eten, het is een manier om om te gaan met andere dingen die spelen. Ook in mijn gezin speelde gewicht bij mijn moeder vaak een rol, daarnaast is de brugklas is een spannende periode. Een beginnende eetstoornis is geen pretje. Geef geen beschuldigingen, geef haar een veilig gevoel. Wees zelf ook open over emoties. Dit zal haar helpen naar jullie toe te komen.
  • Katrien Duck 08-02-2020 18:02
    Je leeft je kind voor. Begint al als je met je kleuter boodschappen doet en de cassiere afsnauwt. Kind leert: cassieres mag je afsnauwen. Je roept dat je salades gaat eten en neemt spareribs: dat is ronduit liegen tegen je dochter. Verwarrend ook en dan nog sportieve broers met een goed figuur die haar tot op het bot beledigen. Het recept voor een ongelukkige, verwarde puber die binnen een paar jaar met drugs te maken krijgt. Van niets val je zo goed af als van speed, je hongergevoel verdwijnt daardoor ook. Dan zal ze je in haar maatje 34 ook voor gek zetten met je shakes die echt slecht voorbeeld nr.1 zijn. Hoe komt het dat jij zoveel liegt en draait en moeilijk doet over je gewicht? Eet normaal, geef het goede voorbeeld en schaam je met je maat 44. Een vrouw van jouw leeftijd hoort maat 36/38 te hebben je bent dus een kilo of 20 te zwaar. Pesten je zoons jou ook of durven ze dat alleen tegen hun kleine zusje die haar moeder imiteert? Vreten, dieetshakes én vreten en al kauwend op je spareribs tegen je dochter zeggen dat je salades moet eten om af te vallen. Raar dat je niet ziet dat ze alles in huis heeft om verslaafd te raken. En denk je nou echt dat je nog iets kan zeggen over welke sites ze bezoekt op internet? Ze kijkt op school wat thuis niet mag, geloof me. Opvoeden had je al veel eerder moeten doen het goede voorbeeld geven ook. Was je nu ook niet zo dik geweest. Ga eens sporten. ZONDER tegen je dochter te zeggen dat dat voor haar ook goed zou zijn, of voor je gewicht. Nee, je vind het leuk. Alleen maar leuk, niet over je overgewicht praten. Wie weet wil ze best op dansles en kan ze haar interesse in gezond voedsel ombuigen naar vegan eten: ook obsessief maar hoe dan ook gezonder dan spareribs eten met je nu al te dikke lijf terwijl je roept dat het salade is. Hoe moet het met dat kind als je een hartklap krijgt van al dat vet, mag ze dan ook nog het huishouden doen? Nog beter ga zelf eens bewust koken en voor je lichaam zorgen. Val nu eens af mbv een dietiste en leef haar voor dat gezond eten en een gezond gewicht heel belangrijk zijn. Niet praten: DOEN! Belangrijker dan je vreetpartijen. Als je dat weer op voelt komen kijk je eerst even naar deze docu en bedenk of je wilt dat je dochter Emma achterna gaat. Het arme kind dat al stervende was toen ze besefte dat ze wilde leven. De docu heet dan ook Emma wil leven, voor Emma was het te laat. Doe iig alles voor je dochter wat je kan. Ook als je dan een keer echt salade moet eten om af te vallen... https://www.npostart.nl/3doc-emma-wil-leven/22-11-2016/POMS_BNN_60355
  • anoniem 15-11-2020 14:05
    KATRIEN DUCK (43) Jij moet is even heel gauw normaal gaan doen. een vrouw van 41, die 3 kinderen heeft gekregen is niks te dik als ze maatje 44 heeft. Het zou ongezonder zijn als ze dan nog in een maatje 36 zou passen. Ook weet jij de bouw van deze persoon niet, dus vind ik dat je hier zeker niet over kan oordelen. Voor astrid: Probeer met je dochter te praten. Ik heb zelf ook een eetstoornis gehad, dit heeft niks met voeding te maken. Ik had vanuit mijn jeugd veel dingen die ik niet heb kunnen verwerken. Heb na een ziekenhuis opnamen met een psycholoog moeten gaan praten, en dit heeft mij enorm geholpen.mijn eetstoornis kwam puur omdat ik grip wilde krijgen op iets, en dat had ik toen op mijn voeding. En ja, misschien is het niet slim om waar je dochter bij is over jou onzekerheid over je lichaam te spreken, hierdoor kan je dochter kritischer gaan kijken en vergelijkingen zoeken met haar en jou lichaam. Maar jij bent zeker niet de schuld!! bespreek het anders met je huisarts, vaak hebben zij goede tips en handvatten. Misschien dat ze kan praten met een praktijkondersteuner of een psycholoog. sterkte