De ex van Sigrid houdt zich niet aan de omgangsregeling

Na hun scheiding hebben Sigrid (34) en haar ex-man Antoni (51) een duidelijke omgangsregeling voor hun twee dochters getroffen. Antoni houdt zich echter niet aan de afspraken en komt de meiden halen waneer híj daar zin in heeft, vaak zonder enig overleg. Dat zorgt voor chaos en onrust, met name bij Sigrid zelf. Moet ze op haar strepen gaan staan?

“Mijn hart heeft nooit écht bij Antoni gelegen en als ik heel eerlijk ben, heb ik dat altijd wel geweten. Voor hem lag dat anders, voor hem was ik meteen de ware. Hij was veertig toen we elkaar ontmoetten, ik drieëntwintig. Hij had al heel wat van de wereld gezien, terwijl ik die nog aan het ontdekken was. Ook had hij de liefde al doorleefd. In mij had hij eindelijk gevonden wat hij zocht, zei hij. Ik raakte verblind door zijn charme en wijsheid en liet me meevoeren door zijn beeld van de toekomst. We trouwden binnen een jaar en kregen twee dochters, Dirkje en Lize. Ze zijn nu negen en vijf jaar oud.
Trok ik me eerst op aan Antoni’s levenservaring, met de komst van de kinderen begon ik me juist te ergeren aan zijn houding. Hij deed alsof hij precies wist hoe alles moest, terwijl hij ook voor de eerste keer luiers moest verschonen en in de weer moest met flesjes. In de loop der jaren realiseerde ik me dat dit altijd de dynamiek van onze relatie zou zijn: hij de oudere, wijze man, die mij, het jonge, onwetende kippetje, moest leiden door de grote, boze mensenwereld.
Maar ik was inmiddels uitgegroeid tot een zelfbewuste, jonge, werkende moeder, die niet meer aan de hand genomen wilde worden en heel goed zelf wist wat goed voor haar was.
Antoni begreep niet wat ik bedoelde. Ik heb het hem zo vaak duidelijk proberen te maken, maar het zat er gewoon niet in. Ik kon niet anders dan de scheiding aanvragen. Hoewel ik zag hoeveel pijn het hem deed, respecteerde hij mijn besluit. Toen de jongste drie was, verhuisde ik met de kinderen vanuit ons riante herenhuis naar een klein appartement.

Veel gelazer
Ik had graag een co-ouderschapsregeling getroffen, maar dat zag Antoni niet zitten vanwege zijn werk. Het werd een omgangsregeling: om de twee weken gingen de meiden een weekend naar hun vader en om de week op woensdagmiddag. In het begin ging dat goed, maar na een klein jaar begon de klad erin te komen. De eerste keer belde hij me op donderdag op. ‘Ik moet dit weekend voor mijn werk naar Istanbul en ben pas zondagochtend thuis,’ zei hij. ‘Ik kan de kinderen dus niet hebben.’
In mijn ‘kinderloze’ weekends draaide ik vaak dubbele diensten op mijn werk bij een beveiligingsbedrijf. Hoe moest ik dat gaan regelen? ‘Zorg jij maar voor oppas, het is jouw weekend!’ riep ik dus. Maar nee, dat zat er niet in. Hij wist niemand, zei hij, ik moest maar wat regelen. Ik belde mijn vaste oppasmeisje en zij kon gelukkig blijven slapen, zodat ik gewoon naar mijn werk kon.
Antoni maakte zijn ‘verloren dagen’ goed door ze die zondag op te halen en dinsdag terug te brengen. Het was het begin van veel gelazer. Vanaf dat moment kwam hij steeds vaker zijn afspraken niet na. Het is zelfs een paar keer voorgekomen dat hij niet eens belde van tevoren. Nu zijn de meisjes niet snel van hun stuk te brengen, maar ik zag toen toch een zweem van teleurstelling op hun gezichtjes. Meestal komt hij vervolgens een paar dagen later langs om iets leuks met ze te gaan doen. Pannenkoeken eten, een uurtje paardrijden of naar de film.

Confrontatie
Onlangs sprak ik Antoni erop aan. Hij bracht de kinderen terug na een dagje dierentuin. Hij had ineens in ‘mijn’ weekend voor de deur gestaan en ze gewoon meegenomen, zonder overleg.
‘Ik wil je toch vragen of je je voortaan aan de planning wilt houden,’ zei ik. ‘Het is niet alleen voor mij vervelend, omdat ik van alles moet verschuiven in mijn agenda, maar besef je wel wat je de meisjes aandoet? Het is zo onrustig. Denk je weleens aan het verdriet dat zij hebben als jij het laat afweten?’
Ik schrok van de harde blik die in zijn ogen verscheen. ‘Ik heb hier niet om gevraagd,’ antwoordde hij ijzig. ‘Dus denk na over de oorzaak van het verdriet, die ligt niet bij mij.’ Vervolgens draaide hij zich om en liep hij op zijn gemak weg.
Kijk, ergens snap ik zijn gedachtegang wel. Maar het is wat het is, en de kinderen hoeven daar niet de dupe van te worden. Aan de andere kant: lijden de kinderen er eigenlijk wel echt onder? Natuurlijk is het vervelend voor ze als hij niet komt opdagen, maar het lijkt alsof ze er makkelijk overheen stappen. Als hij een paar dagen later alsnog aanbelt, zijn ze steeds weer de koning te rijk. De teleurstelling van dat eerdere moment is dan allang vergeten.
Dus moet ik het dan misschien maar laten zoals het is? Antoni de ruimte geven om invulling te geven aan zijn relatie met de kinderen zoals hij dat zelf wil? Of moet ik er toch voor proberen te zorgen dat hij zich voortaan strikt aan de afspraken houdt? En hoe kan ik dat het best bereiken zonder dat het vijandig wordt?”

Sigrid (34)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

  • Eagle 18-06-2019 13:51
    Ik dacht dat je bij hem weg bent gegaan omdat hij je teveel op je kop zat. En dan laat je het na je scheiding nog steeds gewoon toe dat hij over je heen loopt. Fijn dat het voor jullie kinderen geen halszaak is, voor jou is het heel vervelend. Laat je niet emotioneel chanteren. Gewoon tegen hem zeggen wat je ervan vindt en als hij je blijft dwarsbomen, terug naar de rechter.
  • miami 18-06-2019 14:06
    hij geeft jou de schuld van de scheiding, dit is volgens mij zijn manier om jou te straffen. Maar hij vergeet 1 ding, hij straft de kinderen meer daarmee. En hij moet plotseling werken terwijl het zijn weekend is? Laat hem dan een oppas regelen. Dat hij niemand heeft/kan vinden is niet jouw probleem. Net wat Eagle zegt, je laat je gewoon weer over je heen lopen net als tijdens jullie huwelijk. Misschien kan je met hem praten met iemand erbij? Iemand die zich niet geïntimideerd laat voelen door hem of anders een totaal onbekende tussenpersoon. Helpt het niet of hij wil niet? Gewoon terug naar de rechter.
  • Fer de groot 20-06-2019 09:18
    Strikt aan de afspraken houden lijkt me niet de oplossing, zeker niet aangezien je daar zelf ook niet echt van bent. Eeuwige trouw beloven als je al weet dat je dat niet gaat doen is nogal wat. Is het gelazer daar niet begonnen?
  • Eagle 20-06-2019 12:47
    '@Ferry, Wat is dat nu weer voor onzin? Moet iedereen die in een diep ongelukkig huwelijk zit, die mentaal, fysiek of emotioneel klein gehouden wordt gewoon kaken op elkaar houden en doorzetten, want dat was de afspraak? De afspraak is ook dat je elkaar eert en respecteert, en dat is hier blijkbaar ook niet gebeurd. Dus dan zou het haar man zijn geweest die zich als eerste niet aan 'de afspraak' heeft gehouden. Zo lust ik er nog wel een paar. Het is 2019, geen 1950.
  • Tirza 20-06-2019 21:56
    Ik zou toch op je strepen gaan staan. Er is een omgangsregeling getroffen en jij bent hem al vaak genoeg tegemoet getreden. Ik zou het wel met je dochters bespreken, dan weet je ook hoe zij erover denken. Aan de hand daarvan een beslissing maken.
  • miami 26-06-2019 13:48
    Hé Fer, jij hebt liever dat echtparen bij elkaar blijven ook al zijn ze niet gelukkig met elkaar? Dus jij vindt het goed dat hij ook de kinderen straft met zijn gedrag? Goh zeg, dat dat nog bestaat, niet te geloven.
  • Hannah 29-06-2019 17:41
    Je bent bij hem weggegaan omdat je niet meer door hem aan de hand genomen wilt worden. Maar hij neemt je nu 'bij de neus'. Voor iemand die 'ouder en wijzer' is reageert hij erg kinderachtig om de schuld maar bij jou te leggen. Ja, jij wou een scheiding, maar nee dat ik geen reden om de regels aan de laars te lappen. Hij heeft er mee ingestemd, dus moet hij zich er ook aan houden. Ik neem aan dat jij ook leuke dingen met ze plant in jouw weekend, dus waarom zou jij alles over boord moeten gooien om het meneer ineens uitkomt om zijn kinderen te ontvangen.... Houd je poot stijf! Regels zijn regels. In overleg kan veel, maar op deze manier is hij je gewoon de baas.. Ook voor de kinderen is het beter dat er duidelijkheid is. Tuurlijk zijn ze blij dat papa er een paar dagen later alsnog voor ze is, maar duidelijkheid is beter. Volgende x gewoon de deur weer dicht mikken, kom maar terug op de afgesproken dagen. Succes!!
  • Anne Marieke 30-06-2019 15:38
    Hallo, mijn naam is Anne Marieke, ik kom uit, maar ik woon met mijn man in Waterton Lakes National Park, Canada. Woorden kunnen niet verklaren hoe opgewonden ik ben voor het herstel van mijn gebroken huwelijk en nu is mijn man volledig terug nadat hij mij en onze kinderen aan een andere vrouw heeft nagelaten. We zijn al vijfentwintig jaar getrouwd en tijdens ons huwelijk hebben we een aantal strijdpogingen doorstaan ​​totdat hij uiteindelijk met onze kinderen vertrok en naar Melbourne verhuisde om bij een andere vrouw te zijn. Alle contactmiddelen geblokkeerd, waardoor communicatie ongeldig is. Ik voelde dat mijn leven voorbij was en mijn kinderen dachten dat ze hun vader nooit meer zouden zien. Ik probeerde alleen voor mijn kinderen sterk te zijn, maar ik kon de pijnen die mijn hart plaagden niet beheersen, ik was verteerd door verdriet en pijn omdat ik echt van hem hield. Ik denk elke dag en nacht aan hem en houd altijd van hem om bij mij terug te komen, ik werd letterlijk gek en had een goddelijke interventie nodig, dus vertelde ik al mijn problemen aan een vriend van mij die soortgelijke uitdagingen had. Ze leidde me naar een zeer krachtige man genaamd Doctor osagiede. Ze zei dat hij de enige reden was voor het geluk dat ze tot op heden genoot. Dr. osagiede kan helpen bij het herstellen van verbroken relaties, ze zei dat ik het moest berechten. Ik nam contact met hem op in zijn Email-adres en hij gaf me instructies over wat ik moest doen en toen deed ik het, dus hij deed een liefde voor mij. Tot mijn grote verbazing belde mijn man na drie weken en zei dat ik hem net zo veel miste als de kinderen, ik was zo verrast, mijn hart was vervuld van vreugde en opwinding en ik begon mijn tranen te verduisteren. Hij verontschuldigde zich voor zijn fout en verontschuldigde zich voor de pijn die hij me en de kinderen had aangedaan. Dat is de manier waarop hij met veel liefde en vreugde naar ons terugkeerde en vanaf die dag was ons huwelijk sterker dan daarvoor. Dankzij Drosagiede is hij zeer krachtig, dus besloot ik mijn verhaal te delen vanwege die vrouwen en mannen. wie heeft ervaren wat er is gebeurd. Ik wil dat je weet dat er een oplossing is. Drosagiede is de oplossing, een echte en krachtige gieter die lange tijd heeft gebeden om vrouwen en kinderen te helpen in tijden van pijn. En heeft ook spreuken om hiv, kanker, enz. Te genezen. Neem contact met hem op via zijn e-mail doctorosagiede75@gmail.com GOED GELUK.
  • miami 01-07-2019 04:57
    hé Anne Marieke, rot op met die onzin zeg, geen reclame hier en Sigrid wil niet meer samenleven met haar ex dus lezen is niet je sterkste kant.Ga die onzin ergens anders maar verkopen. Redactie: graag deze onzin verwijderen
  • Tina 21-08-2019 00:21
    Anne Marieke , stop met die reclame zever!!!