Ga ik de confrontatie met mijn vrienden aan?
Als Lucinda en Ron hun droomhuis betrekken, gaan ze er eigenlijk van uit dat hun vrienden tijdens de verbouwing zullen helpen. Dat valt enorm tegen: zelfs als ze erom vragen, komt er nauwelijks hulp. Weken na de verhuizing loopt Lucinda nog steeds rond met een steen in haar maag: moet ze haar vrienden laten weten dat ze behoorlijk teleurgesteld is?
-
Gewoon rustig laten weten dat er voor de vrienden / familie de geholpen heeft al een party is geweest . Degenen die het lieten afweten zijn geen echte vrienden . En als ze dan boos zijn dan is dat maar zo. -
wat een akelige situatie! Ik zou me er verder, net als je vriend, niet druk meer over maken. Jij hebt je "vrienden" hierdoor wel leren kennen. Als er uit die "vriendenkring" nog eens naar een housewarming wordt gevraagd, zou ik zeggen dat je die al hebt gehad samen met de mensen die geholpen hebben bij de verbouwing. Wellicht valt dat verkeerd, maar deze "vrienden" kun je geen vrienden noemen, toch? -
Ondanks dat ik begrijp dat je teleurgesteld bent, is het natuurlijk niet verplicht om te helpen als vrienden zelf kiezen voor het kopen van een huis waar nog een en ander aan gedaan moet worden. Het is namelijk ook een optie om aannemers etc. in te huren. Ik vind het erg veel gevraagd van vrienden die zelf fulltime banen etc. hebben om hun spaarzame vrije tijd volledig naar jullie in te richten omdat er geklust moet worden. Ga uit van het credo "alles is mooi meegenomen" en de teleurstelling zal volgende keer ook minder zijn. -
Zeker hierover je hart luchten bij je vrienden, in een echte vriendschap moet je over alles kunnen praten. Ze hebben je al niet geholpen met de verbouwing en als dan straks ook nog is blijkt dat jij daarover niet je hart kan luchten zijn ze jou vriendschap niet waard. Wij hebben 4 weken geleden de sleutel gekregen en echt iedereen van onze vrienden is komen helpen uit zich zelf, we hebben niks hoeven te vragen en dat noem ik vriendschap. Succes met alles en geniet lekker van jullie huisje -
Natuurlijk kun je vertellen hoe teleurgesteld je bent omdat je hoopte op meer (klus)hulp, maar jullie hebben dat huis in die staat gekocht , ik neem aan zonder te overleggen met vrienden of en wanneer ze evt. zouden willen helpen met klussen. Volgende keer raad ik je aan om vantevoren om hulp te vragen en daar duidelijke afspraken over te maken, dat voorkomt teleurstelling aan beide kanten...... -
Ergens vanuit gaan dat werkt natuurlijk niet maar als je vrienden zelfs nadat je gevraagd hebt of ze willen helpen niet thuis geven is natuurlijk niet leuk. Ik weet natuurlijk niet hoe jullie vriendschap is maar ik heb wel geleerd dat als het éénrichtingsverkeer is dit voor mij niet meer werkt en dit dan geen vrienden zijn. Als het echt hele goede vrienden zijn en je hebt voor hun ook dingen gedaan mag je ook gerust je hart luchten en kenbaar maken dat je teleurgesteld bent -
hoi Lucinda en Ron ik zou het gewoon zeggen . Wij hebben het zelfde meegemaakt wij zijn zelf de helpende hand vooral voor echt vrienden .en die echte vrienden maken voor jou ook tijd dat vind ik . Ik heb dat dus gewoon gezegd,en nu.. wij hebben niet veel echte vrienden meer. anders heb je met een verjaardag je huis vol zitten met vrienden ? nee dan maar een huis met mensen die ook voor jou klaar staan . eerlijk duurt het langst. Ik vind zelf dat je altijd eerlijk moet zijn hoe hard dat soms ook is ,maar niks zeggen vind ik niet goed. Dan liever een klein groepje mensen.(VRIENDEN) -
Ik zou hier ook moeite mee hebben. Een beetje hulp mag je wel verwachten van je vrienden. Ik zou het daarom ook willen bespreken, hoe moeilijk dat ook is. Ze mogen best weten dat je teleurgesteld bent. Misschien voelen zij zich ook wel schuldig en durven ze er zelf niet over te beginnen. Ik zou het niet via e-mail doen, maar in een persoonlijk gesprek. Is er één persoon of stel in de vriendengroep bij wie je je het meest comfortabel voelt? Spreek een avond met hen af en breng het daar ter sprake. Veel succes. -
In feiten leven we in de tijdperk waar in mensen nogal meer op hun zelf zijn. Je verwacht dat vrienden je zouden helpen en je word teleurgesteld als hun je afwijzen. Mijn vriend had een verbouwing in zijn huis en hij verwachtte ook hulp van zijn vrienden maar die kwamen niet. Maar ik ging hem wel helpen met me 2 zoons. Het duurde jaren voor het huis van hem eindelijk weer overzichtelijk werd. Zo is het met verhuizen ook. Je kan buiten je vrienden om ook ergens zoeken bij instanties die je verder kunnen helpen met raad en daad om te kijken wat er gebeuren moet in jullie huis. Heel veel succes en maak je niet gek door loze beloftes. -
Mijn ervaring toen we gingen bouwen was dat ze zelfs kwamen kijken als we er net niet waren. Of als we er waren voor kop koffie en aan de hints werd niks gedaan.Boven de 30 graden zat ik met een stoomapparaat behang eraf te halen. Ik kreeg toen een SMS van Bijv paar vrienden"wij zitten lekker op terras aan een ijsco" Mijn vrienden hadden nooit wat gedaan terwijl mijn moeder uit nood met rugklachten hen bijspringen om te helpen. Ik heb mijn vrienden nooit kwadelijk genomen omdat verbouwen niet hun keuze was maar die van mij. Ik kies er oor niet zij.Als mijn vrienden bijvoorbeeld kiezen om te scheiden dan is het hun keuze en voel ik mij ook niet verplicht om te scheiden. Laatst ging een vriendin verhuizen en moest zoveel dingen doen.Pfff ik moest daar op dat moment niet aan denken.Ik was toen blij dat ik mij niet verplicht te hoeven voelen om te helpen. -
Nee niks over zeggen. Vriendschap betekend niet dat je ook dingen van elkaar moet verlangen. Indien dit uit zichzelf gebeurt is dit super maar ze zijn je niks verplicht. Sterker nog ik vind dat ze niet eens teleurgesteld mag zijn. Blijkbaar betekend vriendschap in haar ogen dat die mensen ook ter dienst moeten staan van haar. Verbouwen is gewoon duur. En als je het niet zelf kan of geen aannemer kunt betalen moet je er niet aan beginnen in de hoop dat iedereen je maar komt helpen (Gesproken vanuit iemand die wel altijd iedereen helpt)