Hoe hou ik mijn schoonmoeder buiten de deur?
Ik kende Stefan vier maanden toen ik zijn moeder voor het eerst ontmoette en die ontmoeting staat in mijn geheugen gegrift. Er is één woord dat de lading dekt: overweldigend. Ze overlaadde ons met vragen, zonder echt naar het antwoord te luisteren, ze zette ons van alles te eten voor en had overal een mening over. De eerste kennismaking duurde een uur, maar ik was doodop daarna. Stefan haalde zijn schouders op: ‘Zo is mijn moeder nu eenmaal. Intens.’ Ik had nog even de hoop dat het de zenuwen waren, omdat ze me voor het eerst zag, maar ik leerde al snel dat ze gewoon zo ís. Ze is een olifant in een porseleinkast. Stefan en ik zijn nu vijf jaar bij elkaar en ik kan niet aan haar wennen. Tot voor kort ontliep ik haar een beetje, maar dat wordt nu een probleem, want als ze komt, komt ze voor mij. Ik ben namelijk zwanger van haar eerste kleinkind. Ik ‘moet’ dus van alles van haar. Voldoende rust nemen, een ketting dragen met geluidjes voor de baby, elke dag mijn rug laten masseren door Stefan… Elke keer als ze komt, betast ze mijn buik alsof ze de verloskundige is en bemoeit ze zich met alles. Ik heb ternauwernood kunnen voorkomen dat ze de kleuren voor de babykamer uitkoos, zo ver gaat ze. Dat mens kent geen grenzen en Stefan laat het op zijn beloop, hij is niet anders gewend. Ik krijg er stress van, merk ik. Hoe hou ik mijn schoonmoeder buiten de deur, zonder de verhoudingen te verpesten? Mica (34)
-
Dag Mica, Wat een ingewikkelde situatie, ik kan me voorstellen hoe vervelend dit voor jou moet zijn. Ik zou de weerstand die je voelt bij het gedrag van je schoonmoeder bespreekbaar maken bij je vriend. Ik ga ervanuit dat hij openstaat voor een gesprek hierover. Ik kan me (bijna) niet voorstellen dat hij het okay zou vinden als zijn moeder degene zou zijn die zou beslissen over de kleur van de babykamer en dergelijke. Hoe staat hij hierin? Herkent hij jouw gevoel? Wellicht dat jullie samen een 'plan' kunnen bedenken hoe hiermee om te gaan. Ook zou ik nadenken over wat maakt dat je haar het liefst buiten de deur houdt. Of, kan ze nog wel langskomen maar wel op de manier zoals jij dat gewenst vindt? M.i. gaat het hier ook om het begrenzen van haar (grensoverschrijdende) gedrag. En ook vooral het bewaken van jouw (lichamelijke) grenzen, die heel belangrijk zijn. Zij gaat m.i. een stap te ver door jou aan te raken terwijl jij daar niet op zit te wachten. Wees duidelijk, geef aan wat je wel wil (voor jezelf en voor jullie kleine) maar wees ook direct over datgene wat je liever niet wil. Spreek vanuit de ik-vorm, en benoem wat je waardeert in haar betrokkenheid. Wellicht dat je een dergelijk gesprek gezamenlijk met je vriend erbij kan aangaan. Sterkte! -
Tja, ik vrees dat je in dit geval er niet onderuit komt om de verhoudingen even aan het wankelen te brengen. Maar hoe erg is dat eigenlijk? Zoals het nu gaat, raak je steeds verder in de stress en dat is nooit gezond, laat staan voor een vrouw die ook nog een gezond kind op de wereld wil zetten. Bespreek het met je man. Zeg luid en duidelijk wat haar verregaande bemoeienissen met je doen. En doe dat voordat je baby er is, want anders kan je straks ook niet je eigen kind opvoeden zoals jij en je man dat willen. Ik zou er in ieder geval wel een onweersbui in de familie voor over hebben. Ik wens je nog een relaxte zwangerschap en straks een prachtig, gezond kind! -
helaas kan ik er ook van meespreken ,vroeger moest ik alles doen wat ze zei of ze was razend probeer wat afstand te nemen en leg het eens goed uit aan uw man maar dat zal niet zeer goed gaan want mijn man was bang voor zijn moeder en vader en knikte maar altijd en ik kreeg er van langs wij zijn verhuisd voor haar en dan was het veel beter maar uw schoonmoeder mag haar zeker niet mengen in wat jullie doen en zeker niet aan uw lichaam komen en probeer toch wat te genieten van uw zwangerschap hopelijk lukt het om eens te praten en stel ook uw eisen en wil ze het niet horen probeer dan even uit haar buurt te gaan heel veel sterkte en toch wens ik u een mooie zwangerschap toe -
Beste Mica, als ik zo jou bericht lees schrik ik eerlijk gezegd wel. Ik begrijp dat je last heb van je schoonmoeder, maar het is wel de moeder van jou vriend en oma van je kind! Hoe zou jij het vinden als jou vriend zo over jou moeder praatte. Jou vriend heeft zijn moeder geaccepteerd zoals ze is. Hij kent haar al langer dan jij natuurlijk en is er mee opgegroeid. Hij voelt niet wat jij voelt waarschijnlijk . Ik begrijp echt dat ze je leegzuigt. En toch wil ik je vragen om om iets respectvoller met haar om te gaan “olifant in porseleinen kast” is niet bepaald aardig. Ik zou met je schoonmoeder een gesprek aan gaan, jij hebt er last van niet Stefan. Verwacht niet van hem dat hij iets gaat oplossen wat niet eens bij hem ligt. En bovendien zou hij nooit jou zo goed kunnen uitdrukken hoe jij zelf het doet! Leg uit wat het met je doet aan je schoonmoeder en niet zinnen gebruiken als “door jou voel ik me….” Dat is meer een aanval. Vraag om begrip zoals het haar eerste kleinkind is, is het ook jullie eerste kind. En betrek haar ook bij, want ik denk dat ze het echt goed bedoeld. Alleen haar manier past niet bij die van jou. Maar aub zie het ook van de ander. Dat vergeten we vaak. En nee ik heb echt niet makkelijk praten! En heb zeker ervaring! Maar ik ga het gesprek niet uit de weg. En dat helpt! Ik vertel me partner wat me dwars zit maar los het altijd zelf op. Succes!! -
hé bah wat vervelend zeg. Stefan is het gewend, hij weer niet beter maar wat vindt hij er eigenlijk zelf van? Ik bedoel dat ze zomaar langskomt, alles mee wil bepalen e.d. Ik snap je opmerking over die olifant wel, dat moet men niet al te letterlijk nemen, het gaat erover dat als ze komt, alles bepaalt. Wat jouw schoonmoeder doet is echt respectloos. Er zit niets anders op dan haar ermee te confronteren maar dan wel op een juiste manier. Zoals bijv dat ze je aanraakt met haar handen op je buik. Waarom heb je niet meteen gezegd dat je dat niet prettig vindt? Nu denkt ze dat je dat goed vindt. Mag je gerust wat van zeggen. Ga een goed gesprek aan en doe het voordat je kind er is want gegarandeerd dat ze haast iedere dag komt en jou laat zien hoe je een kind moet opvoeden. Wees assertiever want dat is een probleem bij jou. Doen hoor! -
Hoi... Zo'n schoonmoeder had ik ook en stelde duidelijke grenzen. Zoontje lief nam het ook niet voor me op dus was min of meer met 3 mensen getrouwd. Ik ben heel duidelijk geweest; ik zie de goede bedoelingen maar de uiteindelijke beslissingen maken de ouders en niet zíj! Kwaad dat ze waren... dus?? Niet mijn probleem. Als je het gezellig wilt houden steek je niet overal je neus in....punt !! Mijn advies luidt dan ook: Wees duidelijk, stel je grenzen en laat je niet overruled voelen door je schoonmoeder en haar mamma's kindje. Hij is met jou getrouwd, niet met zijn moeder. Een beetje vent neemt het voor zijn vrouw op overigens. Succes!! -
Dat het grensoverschrijdend gedrag is staat vast, probleem is denk ik vooral dat je (bijna) altijd hebt gezwegen t.g.o. je man. Als hij niet ziet en merkt hoeveel last je van zijn moeder hebt -al v.a. de eerste keer dat je haar zag- en jij vertelt het hem niet denkt hij wellicht dat jij het ook wel goed vindt zo. Heb je hem verteld dat je het niet fijn vind dat ze aan je buik zit en dat je dat echt niet wil? Echt duidelijk, even gaan zitten en zeggen: ik wil het even over je moeder hebben? Een losse opmerking of hint wordt vaak niet gehoord, als je zegt 'we moeten praten' heb je echt de aandacht. Ik had allang mijn mond opengedaan, heb er ook wel een ruzie voor over als mensen over m'n grenzen gaan maar iedereen is anders; jij zwijgt TOT het je teveel wordt zoals nu. Dan wordt het NU tijd om er iet aan te doen, het is nooit te laat ;-) Het is wél heel belangrijk dat je man vierkant achter je staat, sterker nog ik vind eigenlijk dat hij degene is die in moet grijpen als jij daar moeite mee hebt. Het is zijn moeder, hij moet haar apart nemen en zeggen dat het zo niet goed gaat. En wat de consequenties zijn als ze zo blijft doen, anders is het ook maar een loze kreet. Zijn vrouw, jij dus en toekomstige kind moeten op nr.1 staan, ten alle tijde. Ook al zou hij denken ach.. laat haar toch: JIJ staat op nr.1 niet zijn moeder; stress is niet goed voor jullie. Hij is 'mamma's kleine jongen' niet meer maar een volwassen man, bijna vader. Samen een gesprek met de a.s. oma waarin jullie samen vertellen dat ze geen moeder wordt maar oma en niets anders hoeft te doen dan blij zijn en de rest aan jullie overlaten zou mijn advies zijn. Alles in het normale; een keer een adviesje of tip kan natuurlijk best, met dit warme weer aanbieden een koud voetbad voor je neer te zetten is lief als jij net zegt dat je voeten branden. Aan je buik voelen en met behangstalen binnenkomen: niet lief!! ;-) Zou fijn zijn als je zelf durft te reageren zoals je schoonmoeder: niet luisteren en gewoon je eigen gang gaan zonder erover na te denken wat de ander van je denkt. Bij commentaar zeggen: ja wat jij zegt kan ook, maar ik doe de dingen anders. Ander onderwerp! Voor een kind is een bemoei-oma die spanning meebrengt ipv gezelligheid ook niet fijn. Oplossen voor je kindje er is dus!! Feitelijk doe je je schoonmoeder daar uiteindelijk ook een plezier mee al zal ze even moeten wennen aan de nieuwe situatie, het is voor haar ook spannend natuurlijk en ze bedoelt het vást goed allemaal maar ze moet weten wanneer ze op haar tong moet bijten. En haar handen in haar zakken moet stoppen ipv aan je buik voelen, nog even en ze wil bij de bevalling assisteren!! Heel veel geluk met je gezinnetje straks incl. oma en andere familie! -
Ik ben zo blij om dit fantastische getuigenis van mij te delen. Mijn leven veranderde volledig binnen 48 uur. Ik zie mezelf in de spiegel en glimlach. Voor het eerst in tijden heb ik vertrouwen in mezelf en mijn capaciteiten. Ik heb mijn man terug in mijn leven met de hulp van Dr. Sunny. Hij verontschuldigde zich 48 uur nadat de betovering was uitgesproken. Hij zei dat hij besefte dat hij nooit echt uit elkaar wilde gaan. hij kon de emotionele bagage die ik al die tijd met me meedroeg niet aan. Hij zei dat hij dacht dat hij een negatieve invloed op mijn leven had en dat het het beste zou zijn om te vertrekken. Hij zei dat het moeilijk is dat ik steeds over het verleden praat. We hebben elkaar allebei vergeven. Ik kreeg te horen dat het maanden was. Ik ben het levende bewijs van wat Dr. Sunny kan. Heel erg bedankt Dr. Sunny voor het geweldige dat je in mijn relatie hebt gedaan. Ik ben nu zo blij. Met jouw hulp konden we elkaar de waarheid zien en spreken. Ik ben erg blij om contact met je op te nemen en te initiëren om het allemaal mogelijk te maken. Iedereen die een relatieprobleem heeft, kan contact opnemen met Dr. Sunny via e-mail: drsunnydsolution1@gmail.com of sms hem op WhatsApp: +2348082943805