Vrouwen met een geheime relatie

Claire (40) is gelukkig getrouwd en heeft drie dochters van 12, 10 en 7 jaar. Al 18 jaar lang heeft ze naast haar man een geheime relatie met haar twintig jaar oudere ex-directeur.

Om privacy redenen zijn de namen in dit verhaal veranderd

“Ik studeerde rechten en ik zocht een stage op een goed advocatenkantoor. Het was nog niet zo makkelijk om een goede stageplek te vinden. Een paar keer was ik telefonisch al afgewezen voordat ik gelukkig eindelijk een keer op gesprek mocht komen. Het was een chique pand waar ik moest zijn. Met zo’n goudkleurig bord aan de gevel waar de naam van de advocaten stonden ingegraveerd. De secretaresse kwam me ophalen en ging me voor naar een ruime kamer. Een hoog plafond en veel ramen die uitkeken op de gracht. Achter een enorm bureau dat vol lag met stapels en stapels papieren, kwam een man tevoorschijn die opstond om mij een hand te geven. Ik wist niet wat ik zag. Deze man leek in niets op de voorstelling die ik had van een directeur van een advocatencollectief. Hij leek eerder op een ruige popster, een Herman Brood. Zijn halflange donkere haar viel tot ver over zijn boord. Hij had een zwart overhemd aan en een veelkleurig jasje met iets van grote geel en paarse patronen erin. Hij stelde zich voor als Willem en nam weer plaats achter zijn bureau. Ik was zo verbluft dat ik maar net mijn naam gestameld kreeg. Ik ging zitten en hij vroeg me iets waarvan ik me niet meer herinner wat. Ik denk dat het van de spanning kwam of van het verrassingseffect door zijn verschijning, maar er gebeurde iets heel ergs. Ik kon het niet stoppen. Het begon met een klein snikje en borrelde toen vanuit heel diep uit me omhoog. Ik kreeg de slappe lach. Hoe meer ik het probeerde te stoppen, hoe heter ik het kreeg en hoe erger het werd. Door mijn tranen van het lachen heen zag ik de man verbijsterd naar me kijken. En toen gebeurde er iets ongelofelijks. Hij begon mee te lachen. Niet een beetje, nee ook heel hard en heel lang. Maar nog ongelofelijker was het dat ik een half uur later weer buiten stond en dat ik de stageplek had.

Té leuk

Deze ontmoeting, dit bizarre sollicitatiegesprek, smeedde op voorhand al een band tussen ons. Willem was leuk. Hij was gewoon té leuk. Ik werd zijn protegé. Hij nam me overal mee naartoe en ik werd stapelverliefd op hem. Op zijn briljante verstand, op zijn feilloze intuïtie in zijn werk en op zijn impulsieve besluiten. Ik werkte me uit de naad voor hem. Ik wilde de beste stagiaire ooit worden. Ik wilde dat hij trots op me was en ik wilde nooit meer van zijn zijde wijken. Maar Willem was getrouwd en had een stuk of vier kinderen, van wie de jongste nog maar drie was. Ik wist dat hij dol op me was. Het was niet de vraag of we iets kregen samen, alleen wanneer. Pas nadat ik was afgestudeerd en hij me vroeg of ik voor hem kwam werken kregen we een relatie. We hadden natuurlijk al iets, een diepe vertrouwensband, alleen waren we nog niet eerder met elkaar naar bed geweest. Alles klopte met Willem, in bed gaven we ons over aan elkaar, een totale versmelting.

Ik ben niet naïef. Mijn werk gaf voldoening en uitdaging en mijn geheime relatie met Willem was heerlijk, maar ik wist dat ik Willem niet voor mezelf wilde opeisen. Dat zou ik niet kunnen, niet tegenover zijn kinderen, niet tegenover zijn vrouw. We hadden het er ook nooit over. Ik wist dat ik iets moest doorbreken als ik niet mijn hele leven uitsluitend de muze en minnares van Willem wilde blijven. Ik moest mijn eigen leven gaan leiden. Na twee jaar heb ik ergens anders gesolliciteerd. Ik nam geen afscheid van Willem, dat was ondenkbaar, hij was me zo lief. Ik bleef hem regelmatig zien, maar ik had nu wel tijd om me te beraden wat ik wilde met mijn leven. Roland kwam op mijn pad. Ik ontmoette hem op een feestje van een vriendin. Roland was IT specialist, leuk, betrouwbaar en had een goed gevoel voor humor. Als vanzelfsprekend rolden we in een relatie. Niet spannend, wel leuk en gezellig. Roland werd mijn beste maatje. We gingen samenwonen en kregen kinderen, drie meiden. Ik was niet zijn muze, of spannende minnares. Wat Roland en ik hebben is op gelijkwaardigheid gestoeld. Nog steeds. We werken allebei vier dagen en we hebben één zorgdag voor de kinderen. We hebben een dubbel inkomen en kunnen ons fijne vakanties veroorloven.

Ongelukkig

Willem blijf ik zien. Ik kan niet anders. Willem zit in mij, als ik hem moet loslaten gaat er iets dood in mij. Ik heb het een keer geprobeerd. We hebben elkaar een jaar niet gezien. We waren er allebei doodziek van. Na een jaar belde hij me om te zeggen dat hij diep ongelukkig was. Dat gold ook voor mij. Waarom moesten we onszelf zo kwellen? Ik heb het Roland proberen uit te leggen. Al vrij snel aan het begin van onze relatie. Ik wilde dit graag op een ‘legale’ manier. Zodat je niet hoeft te liegen, niet stiekem hoeft te doen. Dat je gewoon zou kunnen zeggen: “volgende maand ben ik een weekend weg met Willem.” Roland wilde er niet aan. Soms denk ik dat hij het wel weet, maar ervoor kiest om er zijn ogen voor te sluiten.

Ik wil er geen drama van maken. Al is het dat misschien wel. Ik heb maar een leven. En in dat leven bestaan twee mannen van wie ik zielsveel houd, van ieder op een totaal andere manier. Ik vind het vervelend als ik soms moet liegen, maar ik voel me niet schuldig. Wat er tussen mij en Willem is, zit zo diep en is zo puur, dat moet simpelweg een plek hebben in mijn leven. Twee goede vriendinnen van me weten het en begrijpen me, ze willen soms als mijn dekmantel fungeren. Verder weet niemand het. Ik zie Willem niet vaak, een keer in de twee maanden. We vrijen samen, we eten. Soms als het uitkomt, brengen we de nacht samen door. Onze zielen hebben zich weer even aan elkaar kunnen laven. Dat is genoeg.”

Ook Jacky en Valerie hebben een geheime relatie: klik op onderstaande afbeelding om de pdf te openen.