Hij wil elke dag wel

Vijf jaar geleden zijn mijn ex-man Gert en ik gescheiden. Daarna heb ik even de tijd genomen om tot mezelf te komen en ongeveer twee jaar terug ben ik weer begonnen met daten. Soms leuk, soms minder leuk, maar in alle gevallen spannend. Vooral toen ik na een date met een leuke man in de slaapkamer belandde. Ik ontdekte dat de seks met Gert, die mijn eerste en enige was, niet zoveel had voorgesteld al die jaren. Het was een fijne nacht, waar ik dingen leerde die me later nog van pas zijn gekomen.

Deze bewuste man was geen blijvertje, maar Kevin, die ik acht maanden geleden ontmoette, is dat wel. Op alle vlakken klikt het, ook in bed. De passie is nog steeds volop aanwezig. Bij Kevin in ieder geval. Ik weet niet wat ik meemaak, zoiets heb ik bij Gert nooit ervaren. ‘Het’ gebeurt niet dagelijks, maar Kevin wil wél elke dag. Of ik nu bezweet van mijn racefiets afstap of half verkreukeld uit mijn bed kom waggelen: het maakt hem niet uit. Soms zoekt hij zelfs weer toenadering als we het net hebben gedaan! Soms wordt het me te veel en vraag ik me af of het wel normaal is. Ons verschil in libido is wel erg groot en de eerste verliefdheidsfase is allang voorbij. Natuurlijk vind ik hem aantrekkelijk en ik hou ook van seks, maar ik vind twee keer per week meer dan genoeg. Hij niet, hij wil altijd wel. Is dit normaal voor een vent van 51, is het gewoon het verschil tussen man en vrouw? Of zou het kunnen dat er meer aan de hand is en er sprake is van een seksverslaving?