Kan ik mijn 18-jarige zoon een tattoo verbieden?
Ik heb iets tegen tattoos. Nooit heb ik het mooi gevonden, maar mijn weerzin is door de jaren heen gegroeid omdat een vriendin van mij de ene tattoo na de andere nam. Met wisselend succes. Ze heeft een paar tattoos die ik nog wel vind gaan, maar verder vind ik het zo lelijk! Een aantal tattoos zijn vervaagd en er zijn er zelfs twee mislukt. Dat zijn – in mijn ogen – twee onbestemde vlekken geworden. En daar loopt ze nu dus wel mee rond!
Mijn man en nét achttienjarige zoon Boris weten van mijn afkeer tegen tattoos. Daarom bracht Boris zijn voornemen om er eentje te nemen waarschijnlijk heel omslachtig. Hij had iemand gezien met een tattoo van zijn favoriete voetbalclub, zei hij, die was zo mooi gemaakt en zo prachtig! Daarna liet hij terloops vallen dat hij eraan dacht om er ook eentje te laten zetten, op zijn bovenarm. Misschien is het overdreven, maar ik werd gewoon een beetje misselijk van het idee. Hij heeft zo’n prachtig lijf, het is helemaal ongeschonden! Waarom zou je dat verminken met een plaatje van een voetbalclub? Wie weet bestaat de club over een paar jaar niet meer, of is hij geen supporter meer! Deze argumenten doen hem weinig. Hij heeft het in zijn kop, dus ik ben bang dat als ik niet feller ben, hij dan toch op een dag thuiskomt en het heeft gedaan. Het liefst wil ik het hem verbieden, totdat hij zelf beter de consequenties kan overzien. Wat kan ik doen om ervoor te zorgen dat hij de stap niet zet? Merel (49)
-
Drie weken terug mijn eerste tattoo laten zetten, om mijn door littekens verpeste onderbeen te verfraaien. Nooit gedacht dat ik er het type voor was, en mijn moeder zaliger draait zich om in haar urn, maar zo zie je maar weer. Tijden en meningen kunnen veranderen. Waar het je vriendin betreft: jouw mening doet niet terzake. Ze is volwassen. Het is haar lijf en haar keuze. Draai maar lekker je hoofd om als je er niet naar wil kijken. Waar het je zoon betreft: jouw mening heeft misschien iets meer waarde voor hem als jouw zoon, maar verder geldt hetzelfde. Hij is volwassen. Moeders lijken nog weleens te denken dat hun kinderen, ongeacht de leeftijd, hun lijfeigenen zijn. Helaas, hij beschikt over zijn eigen lijf. Dus je kunt hooguit proberen met hem te praten, maar als hij zijn zin doorzet, is dat zijn goed recht. Tenzij je natuurlijk zover wilt gaan hem op straat te zetten. Komt alleen jullie relatie niet ten goede. Enne, mocht hij het ooit beu worden: tattoos kunnen heel goed weer verwijderd worden. -
Ooit toen ik ook een tatoeage overwoog heb ik eerst een nep tatoeage genomen. Een tatoeage die na 21 dagen er vanzelf afgaat. Eigenlijk wil ik iedereen dit aanraden, wil je een tatoeage? Neem dan eerst een nep tatoeage die er dan ook weer afgaat. Zo weet je zeker of je een tatoeage ook echt mooi gaat vinden. Bij mij had het als resultaat dat ik nooit meer een tatoeage wil. Ik heb echt moeten schrobben om mijn nep tatoeage eraf te wassen. Zelfs drie weken duurde mij te lang. Als je een echte neemt kun je niet zo makkelijk terug. Misschien is dit een optie? -
Ga met hem in gesprek. Zeg dat je al een tijdje mee rond loopt met het vervelende gevoel dat hij een tattoo wil nemen. Geef aan dat je fijn vindt dat hij hier open over is en dat het zijn keuze is. Dat je het erg zal waarderen als hij er één neemt het dat dan doet met de tijdelijke tattoo's van Ephemeral Tattoo bestaan uit kleinere deeltjes die na 8 tot 15 maanden op natuurlijke wijze uit je lichaam verdwijnen. -
Je kan het wel verbieden maar hij is volwassen volgens de wet. Ik snap je wel maar kan alleen zeggen wat een ander ook al zei: mocht hij er genoeg van krijgen kan hij hem altijd weer weg laten laseren. Raad hem wel aan om naar een hele goede tattoo artist te gaan zodat het inderdaad nog weg te laseren is of zo dat hij er een andere tattoo van kan laten maken. Dat jij het niet mooi vindt snap ik ook wel, je vind je kind perfect zoals je hem op de wereld hebt gezet. Maar je zoon is niet je vriendin.. behandel je zoon net als je vriendin: tegen haar zeg je toch ook niet dat ze voor gek loopt? Waarom niet? Omdat ze een volwassen vrouw is die zelf moet weten wat ze doet met haar lichaam!? Het blijft moeilijk je kinderen loslaten! Je kan hem wel uitleggen met je vriendin als voorbeeld dat hij niet op €100 moet kijken maar een echte prof in de arm nemen. Hij is tenslotte niet van plan zijn hele lijf vol te laten zetten. Ik heb er ook 2, kleintjes op mijn voet onder mijn enkel: de namen van mijn kinderen als symbolen weergeven. Dit heb ik gedaan toen ik mijn oudste kind verloor. Nu heb ik ze altijd bij me. Heb ze al lang geleden laten zetten en nooit gedacht ik wil er nog een. Krijg er trouwens vaak complimentjes over als ik op teenslippers of blote voeten loop, anders kan je ze niet zien. Mijn volwassen jongste zoon heeft er ook een, op zijn arm. Al 25+ toen hij hem liet zetten een paar jaar geleden, niet lelijk maar ook niet spectaculair mooi vindt hij zelf. Het is dan ook bij die ene gebleven. Ik had hem ook aangeraden eerst een tijdelijke te nemen: gaat niet gebeuren vrees ik, ze willen een tattoo geen plakplaatje! ☺️ Ik hoop dat je je over je weerzin heen kan zetten. Hij heeft meer aan goede raad dan een verbod.. Ik hoop dat het goedkomt allemaal.