‘Mijn man wil niks meer’
Ik leerde Emile vijftien jaar geleden kennen, na mijn scheiding. Dat hij tien jaar ouder was dan ik, maakte me niet uit. Dat merkte je ook niet: Emile was een fitte, knappe vent, met wie ik allerlei avonturen beleefde. Hij ‘ontvoerde’ me naar Barcelona, toen we een jaar samen waren en zo heeft hij me vaker verrast. Na vijf jaar – onze kinderen waren toen oud genoeg en niet meer zo afhankelijk van ons – gingen we samenwonen. Dat was de eerste jaren heerlijk, maar daarna is dat veranderd. Dat ging geleidelijk. Emile kreeg gezondheidsklachten. Dat begon met een knie die steeds vaker pijn begon te doen en daar kwamen rugklachten bij. ‘Slijtage,’ was het oordeel van de arts. Hij kreeg pijnstillers, maar die neemt hij niet graag. Naarmate het fysiek slechter ging, ging Emiles stemming ook achteruit. Ik snap het, pijn maakt chagrijnig. Maar nu is er van die fitte, gezellige vent weinig meer over. Hij is veranderd in een klagende, saaie man met wie geen lol meer te beleven is. Hij wil er niet meer op uit, heeft geen zin meer in visite van vrienden, vindt het zelfs al te veel als ik de kinderen te eten vraag. Steeds vaker denk ik: moet ik zo mijn leven leiden? Ik heb er steeds minder zin in om met hem samen te blijven. Regelmatig denk ik aan scheiden, maar diep in mijn hart wil ik gewoon de oude Emile terug. Is mijn relatie nog te redden, wat kan ik doen? Mieke (53)
Meer van Mijn Geheim
-
Hoi. Als ik je verhaal lees denk ik dat er een goed gesprek nodig is maar voor jezelf ook een deadline gesteld moet worden. Hoe zie jij je leven over 5 jaar? Binnen hangen, geen bezoek en veel alleen moeten ondernemen? Wees eerlijk naar jezelf en stel jezelf kritische vragen. Hoe moeilijk en confronterend ook, trek je conclusie en ga in actie. Heel veel succes.