‘Ze wil nu zonder ons op vakantie’
Het moest er een keer van komen, maar ik had liever dat ze nog een paar jaartjes had gewacht. Onze 16-jarige dochter Nikita kwam een paar weken terug met de vraag of ze met haar vriendinnen op vakantie mocht. Er viel een lange stilte. Pas toen Nikita vroeg of ze nog antwoord kreeg, begon mijn man Felix te praten. ‘Hoe zie je dat dan voor je?’ Ze had het met haar vriendinnen al helemaal uitgedokterd: ze wilden naar een jongerencamping aan de kust, met het openbaar vervoer. Daar konden ze een compleet ingerichte tent huren, het geld had ze al voor een groot deel bij elkaar gespaard. Toen ik hoorde met wie ze wilde gaan, schreeuwde alles in mij: nee, je gaat nog maar een jaartje met ons mee! Twee van die drie vriendinnen vind ik helemaal niks. De ene kleedt zich elke keer als ik haar zie weer een stukje uitdagender en ik weet dat die andere drinkt. En misschien doet ze nog wel meer. Alleen vriendinnetje nummer vier, Bernice, is wel oké. Haar ouders ken ik ook. En Bernice mag, zei Nikita. We hebben gezegd dat we erover zouden nadenken. We hebben wel een idee hoe het er op zo’n camping aan toe gaat. Paniek breekt al uit bij de gedachte dat mijn dochter daartussen zit. Ergens vind ik dat ik het Nikita niet mag ontzeggen, maar aan de andere kant zeg ik liever dat ze nog maar een jaartje moet wachten. Diep vanbinnen wil ik het ook echt niet! Wat moet ik doen?
Lindy (42)
Meer van Mijn Geheim
-
Je moet haar een keer loslaten, daar hoort ook bij dat je niet altijd meer zicht hebt op de mensen met wie ze omgaat. Ze zal daar zelf haar weg in moeten vinden. ik heb daar als moeder ook heel veel moeite mee gehad hoor, maar het komt heus goed, Bespreek je zorgen met je dochter en stel voorwaarden. Zeg bijvoorbeeld dat je haar wel minimaal elke dag even wilt spreken. Ze is nog jong dus dat is echt niet teveel gevraagd. -
Sta het toe onder voorwaarden: alleen met Bernice, dagelijks contact (face-time ) geen alcohol/drugs. Zo geef je haar vertrouwen, maar houd je wel grip.